Aa
1เหตุ​ใด​องค์​ผู้​กอปร​ด้วย​มหิทธานุภาพ​จึง​ไม่​กำหนด​เวลา​พิพากษา
และ​ทำไม​บรรดา​ผู้​ที่​รู้จัก​พระ​องค์​จึง​ไม่​เห็น​พระ​องค์​ลง​โทษ​คน​ชั่ว
2บาง​คน​เคลื่อน​ย้าย​หลัก​เขต
พวก​เขา​ขโมย​ฝูง​แกะ​ไป​เลี้ยง​เป็น​ของ​ตน
3พวก​เขา​ขโมย​ลา​ของ​เด็ก​กำพร้า
และ​ริบ​โค​ของ​หญิง​ม่าย​เป็น​ประกัน
4พวก​เขา​ขับ​ไล่​ผู้​ยากไร้​ออก​นอก​ถนน
ผู้​ยากไร้​ของ​แผ่น​ดิน​โลก​ต้อง​หลบ​ซ่อน​ตัว
5ดู​เถิด ผู้​ยากไร้​เป็น​ดั่ง​ลา​ป่า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
พวก​เขา​ออก​ไป​ยัง​ที่​แล้ง
เพื่อ​หา​อาหาร​ให้​ลูกๆ ของ​พวก​เขา
6พวก​เขา​เก็บ​ฟาง​ใน​นา​ของ​คน​อื่น
และ​เก็บ​องุ่น​ที่​ตก​หล่น​ใน​สวน​ของ​คน​ชั่ว
7พวก​เขา​นอน​เปลือย​กาย​ไร้​เครื่อง​นุ่ง​ห่ม​ตลอด​ทั้ง​คืน
และ​ไม่​มี​ผ้า​คลุม​กาย​กัน​หนาว
8พวก​เขา​เปียก​ฝน​ที่​ตก​ใน​เทือก​เขา
และ​เกาะ​หิน​ไว้​เพราะ​ไร้​ที่​กำบัง
9มี​บาง​พวก​ที่​พราก​ทารก​กำพร้า​พ่อ​ไป​จาก​อก​แม่
และ​ยึด​เด็ก​จาก​คน​ยากไร้​เอา​ไว้​เป็น​ตัว​ประกัน
10พวก​เขา​จึง​ต้อง​เปลือย​กาย​ไร้​เครื่อง​นุ่ง​ห่ม
และ​หิว​โหย ทั้ง​ยัง​ต้อง​ทำงาน​เก็บ​เกี่ยว​ข้าว
11พวก​เขา​สกัด​น้ำมัน​จาก​สวน​มะกอก​ของ​คน​ชั่ว
และ​ย่ำ​ใน​บ่อ​องุ่น​ทั้งๆ ที่​กระหาย​ยิ่ง​นัก
12คน​ที่​กำลัง​จะ​ตาย​ร้อง​โอด​ครวญ​อยู่​ใน​เมือง
และ​จิต​วิญญาณ​ของ​คน​ที่​บาด​เจ็บ​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ
แต่​พระ​เจ้า​ไม่​สนใจ​ผู้​ที่​กระทำ​ความ​ผิด

13มี​บาง​พวก​ที่​ชิง​ชัง​ความ​สว่าง
เขา​ไม่​คุ้น​ทาง
และ​ไม่​อยู่​บน​ทาง​สว่าง​นั้น
14ฆาตกร​ลุก​ขึ้น​ก่อน​ฟ้า​สาง
เพื่อ​จะ​ฆ่า​ผู้​ขัดสน​และ​ยากไร้
และ​พอ​ตก​ค่ำ​เขา​ก็​เป็น​ขโมย
15ตา​ของ​ผู้​ผิด​ประเวณี​รอ​ให้​ถึง​ยาม​พลบ​ค่ำ
คิด​ใน​ใจ​ว่า ‘จะ​ไม่​มี​ใคร​มอง​เห็น​ฉัน’
และ​เขา​ก็​ซ่อน​หน้า​ตน​เอง
16ใน​ยาม​มืด​พวก​เขา​บุก​เข้า​บ้าน
เวลา​กลาง​วัน​พวก​เขา​ก็​ซ่อน​ตัว
และ​ไม่​รู้จัก​ความ​สว่าง
17เพราะ​ความ​มืด​มิด​เป็น​ดั่ง​เวลา​เช้า​สำหรับ​พวก​เขา​ทุก​คน
เพราะ​พวก​เขา​คุ้น​กับ​ความ​น่า​สะพรึง​กลัว​ของ​ความ​มืด​มิด

18เพราะ​เขา​เลื่อน​ลอย​บน​ผิว​น้ำ​อย่าง​รวดเร็ว
ส่วน​แบ่ง​ของ​พวก​เขา​ถูก​สาป​แช่ง​ใน​แผ่น​ดิน
เขา​ไม่​เข้า​ไป​ใน​สวน​องุ่น​อีก​แล้ว
19การ​แล้ง​ฝน​และ​ความ​ร้อน​ทำ​ให้​หิมะ​ละลาย​และ​แห้ง​เหือด​ไป​ฉัน​ใด
แดน​คน​ตาย​ก็​กระทำ​ต่อ​คน​ที่​ทำ​บาป​ฉัน​นั้น
20ครรภ์​ที่​เคย​อุ้ม​พวก​เขา​มา​ก็​ยัง​ลืม
เขา​ถูก​หนอน​กิน
ไม่​มี​ใคร​ระลึก​ถึง​พวก​เขา
และ​ความ​ชั่ว​ถูก​หัก​โค่น​ลง​ดั่ง​ต้นไม้
21พวก​เขา​กระทำ​ผิด​ต่อ​หญิง​ที่​เป็น​หมัน​ปราศจาก​ลูก
และ​ขาด​ความ​กรุณา​ต่อ​หญิง​ม่าย
22แต่​พระ​เจ้า​ก็​ให้​ผู้​มี​อำนาจ​มี​ชีวิต​ยั่งยืน​ด้วย​อานุภาพ​ของ​พระ​องค์
แม้​ว่า​พวก​เขา​จะ​มั่นคง แต่​ชีวิต​ไร้​ความ​แน่นอน
23พระ​องค์​ให้​พวก​เขา​ได้​รับ​ความ​มั่นคง​และ​มั่นใจ
แต่​พระ​องค์​ดู​วิถี​ทาง​ของ​พวก​เขา
24พวก​เขา​เจริญ​รุ่งเรือง​ชั่ว​ระยะ​หนึ่ง แล้ว​ก็​สิ้น​สาบ​สูญ​ไป
พวก​เขา​เหี่ยว​เฉา​ลง​อย่าง​ดอก​ไม้
พวก​เขา​ถูก​เกี่ยว​ไป​อย่าง​เมล็ด​ข้าว

25ถ้า​ไม่​ใช่​เช่น​นั้น แล้ว​ใคร​จะ​พิสูจน์​ได้​ว่า​ฉัน​พูด​ไม่​จริง
และ​ชี้​ให้​เห็น​ว่า​คำ​พูด​ของ​ฉัน​ไม่​เป็น​ความ​จริง”