1เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน​แต่งตั้ง​เศเดคียาห์​บุตร​ของ​โยสิยาห์​ให้​เป็น​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​แทน​โคนิยาห์​บุตร​เยโฮยาคิม

2แต่​เศเดคียาห์​และ​บรรดา​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน และ​ประชาชน​ใน​แผ่นดิน​ไม่​ฟัง​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ที่​พระ​องค์​กล่าว​ผ่าน​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า

3กษัตริย์​เศเดคียาห์​ให้​เยฮูคัล​บุตร​ของ​เชเลมิยาห์ และ​เศฟันยาห์​ปุโรหิต​บุตร​ของ​มาอาเสยาห์ ไป​หา​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า และ​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “โปรด​อธิษฐาน​ขอ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​พวก​เรา​เพื่อ​พวก​เรา”

4ขณะ​นั้น​เยเรมีย์​ยัง​ไป​มา​หาสู่​กับ​ประชาชน เพราะ​ท่าน​ยัง​ไม่​ถูก​จำขัง

5กอง​ทัพ​ของ​ชาว​เคลเดีย​กำลัง​ล้อม​เมือง​เยรูซาเล็ม​อยู่ แต่​เมื่อ​พวก​เขา​ทราบ​ว่า​กอง​ทหาร​ของ​ฟาโรห์​ได้​ออก​จาก​อียิปต์​แล้ว พวก​เขา​จึง​ถอย​ทัพ​ออก​ไป​จาก​เยรูซาเล็ม

6พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ว่า

7“พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​กล่าว​ว่า กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​ส่ง​เจ้า​ให้​มา​ขอร้อง​เรา เจ้า​จง​ไป​บอก​เขา​ว่า ‘ดู​เถิด กอง​ทหาร​ของ​ฟาโรห์​ที่​มา​ช่วย​เจ้า​กำลัง​จะ​กลับ​ไป​อียิปต์​แผ่นดิน​ของ​พวก​เขา

8และ​ชาว​เคลเดีย​จะ​กลับ​มา​สู้รบ​เมือง​นี้ พวก​เขา​จะ​ยึด​และ​เผา​เมือง​นี้’

9พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า อย่า​หลอกลวง​ตัวเอง​ด้วย​การ​พูด​ว่า ‘พวก​ชาว​เคลเดีย​จะ​ถอย​กลับ​ไป​จาก​พวก​เรา’ เพราะ​ว่า​พวก​เขา​จะ​ไม่​ถอย​กลับ​ไป

10เพราะ​ถึง​แม้​ว่า​พวก​เจ้า​จะ​โจมตี​กอง​ทัพ​ของ​ชาว​เคลเดีย​ที่​กำลัง​ต่อสู้​กับ​เจ้า​จน​พวก​เขา​แตก​พ่าย​ไป แต่​ทหาร​บาดเจ็บ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​กระโจม​และ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ก็​จะ​ลุก​ขึ้น​มา​และ​เผา​เมือง​นี้”

11เมื่อ​ทหาร​ชาว​เคลเดีย​ถอน​ทัพ​ออก​จาก​เยรูซาเล็ม​เนื่อง​จาก​กองทัพ​ของ​ฟาโรห์​กำลัง​เข้า​มา​ใกล้

12เยเรมีย์​ออก​เดิน​ทาง​จาก​เยรูซาเล็ม ไป​ยัง​ดินแดน​ของ​เบนยามิน​เพื่อ​รับ​ส่วน​แบ่ง​ที่​ดิน​เช่น​เดียว​กับ​ประชาชน​ที่​นั่น

13เมื่อ​ท่าน​ถึง​ประตู​เบนยามิน ยาม​ประตู​ที่​นั่น​ชื่อ อิรียาห์​บุตร​เชเลมิยาห์​ผู้​เป็น​บุตร​ของ​ฮานันยาห์​ก็​จับ​กุม​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า โดย​พูด​ว่า “ท่าน​กำลัง​ทอดทิ้ง​พวก​เรา​ให้​แก่​ชาว​เคลเดีย”

14เยเรมีย์​ตอบ​ว่า “ไม่​เป็น​ความ​จริง ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​ทอดทิ้ง​ให้​แก่​ชาว​เคลเดีย” แต่​อิรียาห์​ไม่​ยอม​ฟัง​ท่าน เขา​จับกุม​ท่าน​และ​นำ​ท่าน​ไป​ให้​บรรดา​ผู้​นำ

15ผู้​นำ​ทั้ง​หลาย​ก็​ฉุนเฉียว​ใส่​เยเรมีย์ ทุบ​ตี​และ​จำขัง​ท่าน​ที่​บ้าน​ของ​โยนาธาน​เลขา ซึ่ง​ได้​กลาย​เป็น​ที่​จองจำ​นักโทษ​ไป​แล้ว

16เมื่อ​เยเรมีย์​ถูก​จำขัง​อยู่​ใต้​ดิน​เป็น​เวลา​หลาย​วัน

17กษัตริย์​เศเดคียาห์​ให้​คน​ไป​ตาม​ท่าน​มา​พบ กษัตริย์​ถาม​เยเรมีย์​เป็น​การ​ส่วนตัว​ที่​วัง​ของ​ท่าน​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มี​คำ​กล่าว​อะไร​หรือ​ไม่” เยเรมีย์​ตอบ​ว่า “มี” และ​ท่าน​พูด​ว่า “ท่าน​จะ​ถูก​มอบ​ไว้​ใน​มือ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน”

18เยเรมีย์​พูด​กับ​กษัตริย์​เศเดคียาห์​ด้วย​ว่า “ข้าพเจ้า​กระทำ​อะไร​ผิด​ต่อ​ท่าน​หรือ​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน หรือ​ต่อ​ชน​ชาติ​นี้ ท่าน​จึง​ได้​จำขัง​ข้าพเจ้า

19บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ท่าน​ใด​ที่​รับใช้​ท่าน​และ​เผย​ความ​ว่า ‘กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน​จะ​ไม่​มา​สู้รบ​กับ​ท่าน​และ​เมือง​นี้’

20โอ เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์​ของ​ข้าพเจ้า บัดนี้ ข้าพเจ้า​น้อม​ตัว​ลง ณ เบื้อง​หน้า​ท่าน ขอ​ให้​ท่าน​โปรด​ฟัง​คำ​ขอร้อง โปรด​อย่า​ส่ง​ข้าพเจ้า​กลับ​ไป​ที่​บ้าน​ของ​โยนาธาน​เลขา​อีก มิฉะนั้น​ข้าพเจ้า​ตาย​ที่​นั่น​แน่ๆ”

21ดังนั้น​กษัตริย์​เศเดคียาห์​จึง​ออก​คำ​สั่ง และ​เยเรมีย์​ถูก​ส่ง​ไป​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม ให้​ท่าน​ได้​รับ​ขนมปัง​ประจำ​ทุก​วัน​จาก​ครัว​ของ​คน​ทำ​ขนมปัง จนกระทั่ง​ไม่​มี​ขนมปัง​ใน​เมือง​อีก ดังนั้น​เยเรมีย์​จึง​ยังคง​อยู่​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม​ต่อ​ไป