1คนรักวินัยรักความรู้
แต่คนเกลียดชังการตักเตือนสิโง่เง่า
2คนดีได้รับความเห็นชอบจากพระผู้เป็นเจ้า
ส่วนคนที่วางแผนชั่วจะถูกกล่าวโทษโดยพระองค์
3ไม่มีใครได้รับความมั่นคงจากความชั่ว
แต่รากฐานของคนมีความชอบธรรมจะไม่ถูกถอดถอน
4ภรรยาผู้ประเสริฐเป็นเสมือนมงกุฎของสามีตน
แต่ภรรยาคนใดนำความอับอายมาสู่สามีเป็นเสมือนความผุกร่อนในกระดูกของเขา
5ความคิดของผู้มีความชอบธรรมยุติธรรม
แต่คำแนะนำจากปากของคนชั่วร้ายนั้นหลอกลวง
6คำพูดของผู้ชั่วร้ายเป็นเสมือนการดักซุ่มรอทำร้ายให้เลือดตก
แต่ปากของผู้มีความชอบธรรมจะช่วยให้รอดได้
7พวกคนชั่วร้ายถูกกำจัดและจะหมดสิ้นไป
แต่ครัวเรือนของบรรดาผู้มีความชอบธรรมจะยืนหยัดอยู่ได้
8ผู้ที่จะได้รับการสรรเสริญย่อมขึ้นอยู่กับความฉลาดรอบรู้ของเขา
แต่คนใจคดจะถูกดูหมิ่น
9ผู้ที่ได้รับการยกย่องเพียงเล็กน้อยแต่มีบ่าวรับใช้ ก็ยังดีกว่าคนที่
ทำทีว่าตนสำคัญนัก แต่ไม่มีอะไรจะพอยาไส้
10ผู้มีความชอบธรรมรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสัตว์เลี้ยงของตน
แต่ความเมตตาของคนชั่วก็ยังโหดร้ายอยู่ดี
11ผู้ที่ออกแรงรดน้ำพรวนดินของตนจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์
แต่ผู้ที่มุ่งหาสิ่งที่ไร้ประโยชน์ หามีความคิดอ่านไม่
12คนชั่วร้ายอยากได้สิ่งที่บรรดาคนเลวปล้นมา
แต่รากของบรรดาผู้มีความชอบธรรมให้ผลงดงาม
13คนชั่วร้ายตกในกับดักเพราะปากเสีย
แต่ผู้มีความชอบธรรมรอดจากความลำบากได้
14คนจะอิ่มหนำด้วยสิ่งดีๆ ได้ก็จากผลที่มาจากวาจาของเขา
และงานจากน้ำพักน้ำแรงของเขาจะให้ดอกออกผล
15หนทางของคนไร้ปัญญาดูเหมือนว่าถูกต้องในสายตาของเขา
แต่ผู้มีสติปัญญาย่อมฟังคำปรึกษา
16คนโง่แสดงความไม่พอใจทันทีทันใด
ขณะคนที่ฉลาดรอบคอบจะไม่แสดงท่าทีอย่างใดเมื่อถูกสบประมาท
17คนมีสัจจะพูดตามความถูกต้อง
แต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง
18มีคนปากกล้าลั่นวาจาดั่งดาบทิ่มแทง
แต่ลิ้นของบรรดาผู้มีสติปัญญานำมาซึ่งการบำบัดรักษา
19ปากที่พูดความจริงจะยืนหยัดตลอดกาล
แต่ลิ้นที่พูดโกหกจะทนอยู่ได้เพียงชั่วขณะ
20ความหลอกลวงอยู่ในจิตใจของบรรดาผู้วางแผนการเลวร้าย
แต่บรรดาผู้สนับสนุนสันติย่อมมีความร่าเริงใจ
21ไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับผู้มีความชอบธรรม
แต่บรรดาคนชั่วร้ายมีความทุกข์มากมาย
22ปากมุสาเป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า
แต่บรรดาผู้ที่ลงมือปฏิบัติด้วยความซื่อสัตย์เป็นที่ชื่นชมของพระองค์
23คนฉลาดรอบคอบไม่อวดความรู้ของตน
แต่ใจของคนโง่ป่าวประกาศความโง่
24มือของคนขยันจะเป็นฝ่ายปกครอง
แต่ความเกียจคร้านจะทำให้เป็นข้ารับใช้
25ความกังวลในใจของคนทำให้เขารู้สึกหดหู่
แต่คำพูดที่ดีทำให้เขาสบายใจขึ้นได้
26ผู้ที่มีความชอบธรรมชี้ทางให้แก่เพื่อนของเขา
แต่ทางของบรรดาคนชั่วร้ายทำให้คนหลงหาย
27คนเกียจคร้านจะไม่ล่าสัตว์มาเป็นอาหารของตน
แต่คนขยันจะได้มาซึ่งสิ่งอันมีค่า
28ทางแห่งความชอบธรรมคือชีวิต
และวิถีทางที่ดำเนินไปนั้นไม่พบกับความตาย
New Thai Version Foundation
