การตัดสินลงโทษอียิปต์
1
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ถึงเรื่องบรรดาประชาชาติว่า
2เกี่ยวกับอียิปต์ ในเรื่องกองทัพของฟาโรห์เนโคกษัตริย์แห่งอียิปต์ ซึ่งถูกเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนตีพ่ายไป ที่คาร์เคมิชใกล้แม่น้ำยูเฟรติส ในปีที่สี่ของสมัยเยโฮยาคิมบุตรโยสิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์46:2 605 ปีก่อน ค.ศ.
3“จงเตรียมโล่และดั้งให้พร้อม
เดินหน้าประชิดสงคราม
4โอ ทหารม้าเอ๋ย จงผูกอานม้า
และขึ้นขี่
ยืนประจำที่ของพวกเจ้าพร้อมด้วยหมวกเหล็ก
จงขัดหอกให้มันขลับ
และสวมเกราะของเจ้า”
5
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
“ทำไมเราจึงเห็นล่ะ
พวกเขาตกใจและหันกลับ
นักรบของพวกเขาถูกตีพ่ายไป
และรีบหนีเตลิดไป
โดยไม่หันหลัง
ดูน่าตกใจรอบด้าน
6แม้แต่พวกที่ฝีเท้าเร็วก็ยังหนีไม่พ้น
นักรบก็หนีไม่รอด
พวกเขาล้มลุกคลุกคลาน
อยู่ทางทิศเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส
7นี่คือใครที่ลุกขึ้นอย่างแม่น้ำไนล์
อย่างแม่น้ำที่เอ่อขึ้น
8อียิปต์ลุกขึ้นอย่างแม่น้ำไนล์
อย่างแม่น้ำที่เอ่อขึ้น
เขาพูดว่า ‘เราจะลุกขึ้น เราจะท่วมทั้งโลก
เราจะทำลายเมืองต่างๆ และผู้อยู่อาศัยด้วย’
9โอ ฝูงม้าเอ๋ย รุดหน้าเถิด
โอ สารถีเอ๋ย จงบุกเข้าไป
ให้นักรบเดินหน้าออกไป
พวกชาวคูชและชาวพูตผู้ถือดั้ง
พวกชาวลูดผู้ขมังธนู
10วันนั้นเป็นวันที่พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่จะมา
วันแห่งการแก้แค้นของพระองค์
เพื่อแก้แค้นปฏิปักษ์ของพระองค์
ดาบจะฟาดฟันจนกว่าจะพอใจ
จนกว่าจะหยุดกระหายเลือดของพวกเขา
เพราะพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่จะมอบเครื่องบูชาบนแผ่นดิน
ที่ทิศเหนือข้างแม่น้ำยูเฟรติส
11โอ ธิดาพรหมจารีแห่งอียิปต์เอ๋ย
จงขึ้นไปหายาทาแผลที่กิเลอาด
เจ้าได้ใช้ยาหลายขนานอย่างไร้ประโยชน์
คือแผลเจ้าจะไม่หายขาด
12บรรดาประชาชาติทราบว่าเจ้ารู้สึกละอายใจ
และทั้งโลกได้ยินเสียงร้องระทมของเจ้า
เพราะนักรบสะดุด
และต่างก็พากันหกล้ม”
13
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า ถึงเรื่องเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนที่มาโจมตีแผ่นดินอียิปต์
14“จงประกาศในอียิปต์ และประกาศในมิกดล
ประกาศในเมมฟิสและในทาปานเหสว่า
‘จงยืนเตรียมตัวให้พร้อม
เพราะสงครามจะทำลายทุกสิ่งรอบข้างเจ้า’
15ทำไมพวกนักรบของเจ้าจึงก้มหน้าลง
พวกเขายืนไม่ได้
เพราะพระผู้เป็นเจ้าทำให้ล้มลง
16พระองค์ทำให้หลายคนสะดุด
และพวกเขาก็ล้มลง
และพูดต่อกันและกันว่า ‘ลุกขึ้นเถิด พวกเรากลับไปหาชนชาติพวกเราเองเถิด
กลับไปยังถิ่นกำเนิดของพวกเรา
เพราะผู้กดขี่ข่มเหงจะฆ่าเรา’
17เรียกฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ว่า
‘ผู้ที่ทำเสียงดังหนวกหู
ปล่อยเวลาให้ผ่านไป’”
18กษัตริย์ผู้มีพระนามว่า พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้
“ตราบที่เรามีชีวิตอยู่ฉันใด
มีผู้หนึ่งที่จะมา
เขาเป็นดั่งภูเขาทาโบร์ที่ตระหง่านท่ามกลางเทือกเขา
และเป็นดั่งภูเขาคาร์เมลที่ใกล้ฝั่งทะเล
19โอ ผู้อยู่อาศัยของอียิปต์เอ๋ย
จงเตรียมข้าวของไปเป็นเชลยเถิด
เพราะเมมฟิสจะกลายเป็นที่รกร้าง
พังทลาย และไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่
20อียิปต์เป็นเช่นโคสาวตัวงาม
แต่กำลังถูกแมลงจากทิศเหนือกัดต่อย
21แม้แต่พวกทหารที่ถูกเกณฑ์ในประเทศ
ก็เป็นเหมือนลูกโคอ้วนพี
พวกเขาหันกลับและพากันหนีไปด้วย
พวกเขาไม่ยืนหยัดต่อสู้
เพราะวันแห่งความวิบัติของพวกเขาได้มาถึงแล้ว
เป็นเวลาที่พวกเขาถูกลงโทษ
22อียิปต์ทำเสียงขู่ฟู่เหมือนงูที่กำลังเลื้อยหนีไป
เพราะพวกศัตรูใช้กำลังบุก
และใช้ขวานเข้าโจมตีอียิปต์
เหมือนกับขวานที่ใช้ตัดต้นไม้
23
พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
พวกเขาจะตัดป่าไม้ของอียิปต์จนเตียน
แม้ว่าป่าจะหนาทึบก็ตาม
เพราะพวกเขามีจำนวนมากกว่าฝูงตั๊กแตน
มากจนนับไม่ถ้วน
24ธิดาของอียิปต์จะละอายใจ
และอียิปต์จะถูกมอบไว้ในมือของชนชาติจากทิศเหนือ”
25
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ “ดูเถิด เรากำลังจะลงโทษอาโมนเทพเจ้าแห่งเธเบส และลงโทษฟาโรห์ บรรดาเทพเจ้าและกษัตริย์ของอียิปต์ และบรรดาผู้ที่ไว้วางใจในฟาโรห์
26เราจะมอบพวกเขาไว้ในมือของพวกที่ต้องการล่าชีวิต แม้แต่ในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนและพวกผู้นำของเขา ต่อมาหลังจากนั้นอียิปต์จะมีผู้คนอาศัยอยู่เหมือนกาลก่อนอีก” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
27“โอ ยาโคบผู้รับใช้ของเรา แต่เจ้าไม่ต้องกลัว
โอ อิสราเอล เจ้าไม่ต้องตกใจ
เพราะว่าดูเถิด เราจะช่วยเจ้าให้รอดปลอดภัยจากแผ่นดินที่ห่างไกล
และช่วยเชื้อสายของเจ้าจากแผ่นดินที่ไปอยู่เป็นเชลย
ยาโคบจะกลับไปและมีสันติสุขและความมั่นคง
และไม่มีใครที่จะทำให้เขากลัว”
28
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า
“โอ ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
เพราะเราอยู่กับเจ้า
เราได้ขับไล่เจ้าไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติทั้งปวง
และเราจะทำลายพวกเขาให้สิ้นซาก
แต่เราจะไม่ทำลายเจ้าให้สิ้นซาก
เราจะลงโทษเจ้าอย่างยุติธรรม
เราจะไม่ปล่อยเจ้าไปโดยไม่ถูกลงโทษอย่างแน่นอน”
New Thai Version Foundation
