ทารกผู้หนึ่งมาบังเกิดเพื่อพวกเรา
1แต่จะไม่มีความมืดมนสำหรับผู้ที่อยู่ในความเจ็บปวดรวดร้าว ในอดีตพระองค์ทำให้เขตแดนของเผ่าเศบูลุนและเขตแดนของเผ่านัฟทาลีเป็นที่ดูหมิ่น แต่ต่อมาภายหลัง พระองค์ให้กาลิลีของบรรดาประชาชาติได้รับเกียรติ โดยเส้นทางทะเล ดินแดนโพ้นแม่น้ำจอร์แดน
2ชนชาติที่ดำเนินชีวิตในความมืด
ได้เห็นความสว่างอันยิ่งใหญ่
ผู้ที่อยู่อาศัยในดินแดนของความมืดมน
ได้รับความสว่างที่ส่องมาถึงแล้ว
3พระองค์ทวีจำนวนคนให้แก่ประชาชาตินั้น
พระองค์เพิ่มความยินดีให้
และพวกเขาก็ยินดี ณ เบื้องหน้าพระองค์
เป็นความยินดีอย่างที่มีในฤดูเก็บเกี่ยว
ยินดีอย่างที่พวกเขาดีใจเมื่อแบ่งปันสิ่งที่ริบมา
4ทั้งแอกที่เป็นภาระของเขา
ไม้เท้าที่เขาแบกบนบ่า
และไม้ตะบองของผู้บีบบังคับเขา
พระองค์ได้ทำให้สิ่งเหล่านั้นยับเยินไป
เหมือนวันที่พวกมีเดียนพ่ายแพ้
5รองเท้าของนักรบทุกคู่ที่ย่ำในสงคราม
และเครื่องแต่งกายทุกชิ้นที่แปดเปื้อนเลือด
จะถูกเผาดั่งเชื้อเพลิง
6ด้วยว่า ทารกมาบังเกิดเพื่อพวกเรา
คือบุตรชายที่ประทานให้แก่พวกเรา
และท่านจะเป็นผู้แบกภาระปกครอง
และท่านจะได้รับพระนามว่า
ที่ปรึกษาผู้ล้ำเลิศ พระเจ้าผู้มีอานุภาพ
พระบิดาแห่งนิรันดร์กาล ราชาแห่งสันติสุข
7การปกครองและสันติสุขของท่านเพิ่มพูน
อย่างไม่มีวันสิ้นสุด
ท่านจะครองบัลลังก์ของดาวิด และอาณาจักรของท่าน
เพื่อสถาปนาและเชิดชูอาณาจักร
ด้วยความเป็นธรรมและความชอบธรรม
นับจากบัดนี้ไปจนชั่วนิรันดร์กาล
ความรักอันแรงกล้าของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากระทำการนี้
การลงโทษความยโสของอิสราเอล
8พระผู้เป็นเจ้าได้ส่งข้อความกล่าวโทษยาโคบ
ซึ่งจะตกอยู่กับอิสราเอล
9และชนชาติทั้งปวงจะทราบเรื่องนี้
ทั้งเอฟราอิมและบรรดาผู้อยู่อาศัยของสะมาเรีย
พูดด้วยความภูมิใจและหยิ่งยโสว่า
10“อิฐพังทลายลงแล้ว
แต่พวกเราจะสร้างด้วยหินที่แต่งแล้ว
ต้นมะเดื่อถูกโค่นลง
แต่พวกเราก็จะปลูกต้นซีดาร์แทน”
11แต่พระผู้เป็นเจ้าเตรียมพวกศัตรูของเรซีนให้พร้อมเพื่อมาสู้รบกับพวกเขา
และกระตุ้นศัตรูเหล่านั้น
12ทั้งพวกชาวอารัมที่ด้านตะวันออก และชาวฟีลิสเตียที่ด้านตะวันตก
ก็ได้อ้าปากเพื่อเขมือบอิสราเอล
ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังไม่หายกริ้วกับเรื่องเหล่านี้
และมือของพระองค์จึงยังเหยียดออกไป
13ประชาชนไม่ได้หันเข้าหาพระองค์ผู้ลงโทษพวกเขา
และไม่ได้แสวงหาพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
14ดังนั้นพระผู้เป็นเจ้าจึงตัดหัวและหางของอิสราเอล
ทั้งกิ่งอินทผลัมและไม้อ้อภายในวันเดียว
15หัวหน้าชั้นผู้ใหญ่และชายผู้สูงศักดิ์ก็คือหัว
และผู้เผยคำกล่าวที่สอนความเท็จก็คือหาง
16บรรดาผู้ที่นำทางชนชาตินี้ได้นำพวกเขาให้หลงผิด
และบรรดาผู้ที่ถูกพวกเขานำไปก็ถูกกลืนกิน
17ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าไม่ยินดียินร้ายกับพวกคนหนุ่มของพวกเขา
และไม่สงสารพวกเด็กๆ และแม่ม่ายของพวกเขา
เพราะทุกคนไร้คุณธรรมและทำความชั่ว
ทุกปากพูดแต่สิ่งโง่เขลา
พระองค์ก็ยังไม่หายกริ้วกับเรื่องเหล่านี้
และมือของพระองค์จึงยังเหยียดออกไป
18ด้วยว่า ความชั่วลุกไหม้เหมือนไฟ
มันเผาพุ่มไม้หนามและต้นหนาม
มันปะทุให้พุ่มไม้ทึบในป่าลุกโพลง
และลอยตัวขึ้นเป็นกลุ่มควันดั่งเสาหลัก
19แผ่นดินถูกเผาด้วยความ
โกรธเกรี้ยวของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
และประชาชนเป็นเหมือนเชื้อเพลิง
ไม่มีใครไว้ชีวิตใคร
20พวกเขาเฉือนเนื้อทางด้านขวา
แต่ก็ยังหิวอยู่
พวกเขากัดกินทางด้านซ้าย
แต่ก็ไม่อิ่มหนำ
แต่ละคนกัดกินเชื้อสายของตนเอง
21มนัสเสห์เขมือบเอฟราอิม และเอฟราอิมเขมือบมนัสเสห์
พวกเขาร่วมกันต่อสู้ยูดาห์
พระองค์ก็ยังไม่หายกริ้วกับเรื่องเหล่านี้
และมือของพระองค์จึงยังเหยียดออกไป
New Thai Version Foundation
