微读圣经

เพราะเมืองอาร์แห่งโมอับถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซากในคืนเดียว

โมอับจึงพินาศ

เพราะเมืองคีร์แห่งโมอับถูกทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซากในคืนเดียว

โมอับจึงพินาศ

2ผู้คนจะขึ้นไปยังตำหนักและเมืองดีโบน

ไปยังสถานบูชาบนภูเขาสูงเพื่อร้องอ้อนวอน

โมอับร้องรำพันถึงเมืองเนโบและเมืองเมเดบา

ทุกคนโกนผมและหนวดเครา

3พวกเขานุ่งห่มผ้ากระสอบ

ทุกคนร้องรำพันและน้ำตาไหลพราก

ที่ดาดฟ้าและที่ลานชุมนุม

4เมืองเฮชโบนและเมืองเอเลอาเลห์ร่ำร้อง

เสียงของพวกเขาเป็นที่ได้ยินไปถึงยาฮาส

ฉะนั้นพวกผู้ชายที่ถืออาวุธของโมอับร้องส่งเสียงดัง

จิตใจของเขาหวาดหวั่น

5“ใจของเราร่ำร้องเพื่อโมอับ

ผู้ลี้ภัยของเมืองหลบหนีไปยังเมืองโศอาร์

และเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์

เพราะพวกเขาร้องรำพัน

ขณะที่ขึ้นตามทางไปยังเมืองลูฮีท

ตามถนนที่ไปยังเมืองโฮโรนาอิม

พวกเขาส่งเสียงร้องคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง

6ธารน้ำที่นิมริมแห้งเหือด

หญ้าเหี่ยวเฉา

พืชพรรณไม้ไม่งอก

ไม่มีความเขียวชอุ่มเหลืออยู่เลย

7ฉะนั้น ความอุดมสมบูรณ์ที่พวกเขาได้รับและสะสมมา

พวกเขาก็ขนข้ามธารน้ำแห่งต้นหลิว

8เพราะเสียงร้องได้กระจายออกไปทั่วแผ่นดินโมอับ

เสียงร้องไห้ฟูมฟายไปถึงเมืองเอกลาอิม

เสียงร้องไห้คร่ำครวญไปถึงเมืองเบเออร์เอลิม

9เพราะธารน้ำของเมืองดีโบนเต็มด้วยเลือด

เพราะเราจะเพิ่มความวิบัติให้แก่ดีโบน

คือให้สิงโตแก่พวกโมอับที่หลบหนีไป

และแก่พวกที่ยังเหลืออยู่ในแผ่นดิน”