逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - “ ‘บทที่ หรือหากผู้ใดกล่าวคำสาบานพล่อยๆ ว่าจะทำสิ่งใดไม่ว่าดีหรือร้าย คือในเรื่องใดๆ ที่เขาอาจจะสาบานโดยไม่ใส่ใจ แม้ไม่รู้ตัว เมื่อเขารู้ตัวแล้ว เขาจะมีความผิด
- 新标点和合本 - 或是有人嘴里冒失发誓，要行恶，要行善，无论人在什么事上冒失发誓，他却不知道，一知道了就要在这其中的一件上有了罪。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 若有人随口发誓，或出于恶意，或出于善意，这人无论在什么事上随意发誓，虽不察觉，但一知道，就在这其中的一件事上有罪了。
- 和合本2010（神版-简体） - 若有人随口发誓，或出于恶意，或出于善意，这人无论在什么事上随意发誓，虽不察觉，但一知道，就在这其中的一件事上有罪了。
- 当代译本 - 如果有人草率起誓，不论出于善意还是恶意，即使当初没有察觉，后来才意识到，也是有罪的。
- 圣经新译本 - 或有人嘴唇轻率发誓，无论是出于恶意或是出于好意，他没有留意起了什么誓；他一知道，就有罪了。
- 中文标准译本 - 或者如果有人出于恶意、出于善意，轻率地随口起誓——无论他在什么事上轻率地起誓，即使当时没有察觉，但他知道后，就在那一件事上有了罪责。
- 现代标点和合本 - 或是有人嘴里冒失发誓，要行恶，要行善，无论人在什么事上冒失发誓，他却不知道，一知道了，就要在这其中的一件上有了罪。
- 和合本（拼音版） - 或是有人嘴里冒失发誓，要行恶、要行善，无论人在什么事上冒失发誓，他却不知道，一知道了，就要在这其中的一件上有了罪。
- New International Version - or if anyone thoughtlessly takes an oath to do anything, whether good or evil (in any matter one might carelessly swear about) even though they are unaware of it, but then they learn of it and realize their guilt—
- New International Reader's Version - Or suppose someone makes a promise to do something without thinking it through. It does not matter what they promised. It does not matter whether they made the promise without thinking about it carefully. And suppose they are not aware that they did not think it through. When they find out about it, they will be guilty.
- English Standard Version - or if anyone utters with his lips a rash oath to do evil or to do good, any sort of rash oath that people swear, and it is hidden from him, when he comes to know it, and he realizes his guilt in any of these;
- New Living Translation - “Or suppose you make a foolish vow of any kind, whether its purpose is for good or for bad. When you realize its foolishness, you must admit your guilt.
- The Message - “Or if you impulsively swear to do something, whether good or bad—some rash oath that just pops out—and you aren’t aware of what you’ve done at the time, but later you come to realize it and you’re guilty in any of these cases;
- Christian Standard Bible - Or if someone swears rashly to do what is good or evil — concerning anything a person may speak rashly in an oath — without being aware of it, but later recognizes it, he incurs guilt in such an instance.
- New American Standard Bible - Or if a person swears thoughtlessly with his lips to do evil or to do good, in whatever matter people speak thoughtlessly with an oath, and it is hidden from him, and then he comes to know it, he will be guilty of one of these things.
- New King James Version - ‘Or if a person swears, speaking thoughtlessly with his lips to do evil or to do good, whatever it is that a man may pronounce by an oath, and he is unaware of it—when he realizes it, then he shall be guilty in any of these matters.
- Amplified Bible - Or if anyone swears [an oath] thoughtlessly or impulsively aloud that he will do either evil or good, in whatever manner a person may speak thoughtlessly or impulsively with an oath, but he is unaware of it, when he recognizes it, he will be guilty in one of these.
- American Standard Version - Or if any one swear rashly with his lips to do evil, or to do good, whatsoever it be that a man shall utter rashly with an oath, and it be hid from him; when he knoweth of it, then he shall be guilty in one of these things.
- King James Version - Or if a soul swear, pronouncing with his lips to do evil, or to do good, whatsoever it be that a man shall pronounce with an oath, and it be hid from him; when he knoweth of it, then he shall be guilty in one of these.
- New English Translation - or when a person swears an oath, speaking thoughtlessly with his lips, whether to do evil or to do good, with regard to anything which the individual might speak thoughtlessly in an oath, even if he did not realize it, but he himself has later come to know it and is guilty with regard to one of these oaths –
- World English Bible - “‘Or if anyone swears rashly with his lips to do evil or to do good—whatever it is that a man might utter rashly with an oath, and it is hidden from him—when he knows of it, then he will be guilty of one of these.
- 新標點和合本 - 或是有人嘴裏冒失發誓，要行惡，要行善，無論人在甚麼事上冒失發誓，他卻不知道，一知道了就要在這其中的一件上有了罪。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 若有人隨口發誓，或出於惡意，或出於善意，這人無論在甚麼事上隨意發誓，雖不察覺，但一知道，就在這其中的一件事上有罪了。
- 和合本2010（神版-繁體） - 若有人隨口發誓，或出於惡意，或出於善意，這人無論在甚麼事上隨意發誓，雖不察覺，但一知道，就在這其中的一件事上有罪了。
- 當代譯本 - 如果有人草率起誓，不論出於善意還是惡意，即使當初沒有察覺，後來才意識到，也是有罪的。
- 聖經新譯本 - 或有人嘴唇輕率發誓，無論是出於惡意或是出於好意，他沒有留意起了甚麼誓；他一知道，就有罪了。
- 呂振中譯本 - 或是有人嘴裏冒失起誓、要作惡或行善，無論那人所冒失起誓的是甚麼，他都茫然不知；一知道了，他就在這些事的一件上有了罪責。
- 中文標準譯本 - 或者如果有人出於惡意、出於善意，輕率地隨口起誓——無論他在什麼事上輕率地起誓，即使當時沒有察覺，但他知道後，就在那一件事上有了罪責。
- 現代標點和合本 - 或是有人嘴裡冒失發誓，要行惡，要行善，無論人在什麼事上冒失發誓，他卻不知道，一知道了，就要在這其中的一件上有了罪。
- 文理和合譯本 - 如人造次發誓、行善行惡、而不自知、無論所誓何若、迨及知之、則為有罪、
- 文理委辦譯本 - 如人不知、而造次發誓、或善或惡、則無論其所誓何若、迨及知之、必以為過、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 或有人造次啟口發誓許願、或善或惡、無論何誓、先不知、後乃知、致獲愆尤、
- Nueva Versión Internacional - »Si alguien hace uno de esos juramentos que se acostumbra hacer a la ligera, y sin saberlo jura hacer bien o mal, ha pecado. Pero, al darse cuenta, será culpable de haber hecho ese juramento.
- 현대인의 성경 - “어떤 사람이 선한 일이든 악한 일이든 아무 생각 없이 어떤 일을 하겠다고 맹세하였다가 후에 자기가 한 일을 깨달으면 그는 과실을 범한 자가 된다.
- Новый Русский Перевод - Или если человек произносит опрометчивую клятву сделать что-либо хорошее или злое, о чем только можно безрассудно поклясться – то даже если он не осознает этого, когда поймет, он будет виновен.
- Восточный перевод - Если человек произносит опрометчивую клятву сделать что-либо хорошее или злое – о чём только можно безрассудно поклясться, – то даже если он не осознаёт этого, когда поймёт, он будет виновен.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Если человек произносит опрометчивую клятву сделать что-либо хорошее или злое – о чём только можно безрассудно поклясться, – то даже если он не осознаёт этого, когда поймёт, он будет виновен.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Если человек произносит опрометчивую клятву сделать что-либо хорошее или злое – о чём только можно безрассудно поклясться, – то даже если он не осознаёт этого, когда поймёт, он будет виновен.
- La Bible du Semeur 2015 - ou si quelqu’un s’est laissé aller à jurer de faire du mal ou du bien, toutes choses que l’on promet sans réfléchir, s’il s’en rend compte, et se reconnaît coupable ;
- リビングバイブル - 良いことでも悪いことでも、軽々しく誓いを立て、あとで愚かなことをしたと気づいたときには、責めを負う。
- Nova Versão Internacional - “Se alguém impensadamente jurar fazer algo bom ou mau em qualquer assunto que possa jurar descuidadamente ainda que não tenha consciência disso, será culpado quando o souber.
- Hoffnung für alle - jemand spricht unüberlegt einen Schwur aus – so wie man schnell einmal etwas unbedacht sagt und erst später die Folgen merkt –, ganz gleich ob er mit dem Schwur etwas Gutes oder Schlechtes bewirken wollte.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Nếu ai thề thốt—dù để làm một việc tốt hay xấu—mà không suy nghĩ trước, khi biết được lời thề của mình là dại dột, thì người ấy sẽ mắc tội.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - หรือถ้าผู้ใดเอ่ยปากสาบานโดยไม่ยั้งคิดว่าจะทำความดีหรือความชั่ว อะไรก็ตามที่เขาสาบานโดยไม่ยั้งคิด แม้ว่าเขาจะไม่รู้ตัว แต่ต่อมาก็ทราบในเรื่องเหล่านี้ เขาจะมีความผิด
交叉引用
- 2ซามูเอล 21:7 - ดาวิดทรงไว้ชีวิตเมฟีโบเชทผู้เป็นโอรสของโยนาธานและเป็นหลานชายของซาอูล เนื่องจากคำมั่นสัญญาต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าระหว่างดาวิดกับโยนาธานราชโอรสของซาอูล
- ผู้วินิจฉัย 9:19 - หากวันนี้ท่านได้ทำอย่างซื่อตรงและจริงใจต่อเยรุบบาอัลกับครอบครัว ก็ขอให้อาบีเมเลคเป็นความชื่นบานของท่านและขอให้ท่านเป็นความชื่นบานของเขาด้วย!
- โยชูวา 9:15 - โยชูวาจึงทำสัญญาไมตรีไว้ชีวิตพวกเขา และบรรดาผู้นำชุมนุมประชากรก็สาบานรับรองข้อตกลงนี้
- กันดารวิถี 30:6 - “หากนางแต่งงานหลังจากที่ได้กล่าวปฏิญาณหรือพลั้งปากสาบานโดยไม่ยั้งคิด
- สดุดี 132:2 - ดาวิดถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และได้สาบานต่อองค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบไว้ว่า
- สดุดี 132:3 - “ข้าพระองค์จะไม่เข้าบ้าน จะไม่เข้านอน
- สดุดี 132:4 - ข้าพระองค์จะไม่ยอมหลับตานอน หรือปล่อยให้หนังตาเคลิ้มหลับไป
- สดุดี 132:5 - จนกว่าข้าพระองค์จะพบสถานที่สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นที่ประทับขององค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”
- เอเสเคียล 17:18 - เขาผิดสัตยาบันโดยละเมิดพันธสัญญา เพราะเขาถวายสัตยาบันแล้วยังทำเช่นนี้ เขาจะหนีไม่รอด
- เอเสเคียล 17:19 - “ ‘ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจึงตรัสดังนี้ว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เราจะลงทัณฑ์เขาตามคำปฏิญาณของเราที่เขาลบหลู่ และตามพันธสัญญาของเราที่เขาละเมิดฉันนั้น
- ผู้วินิจฉัย 21:18 - เราจะยกลูกสาวของเราเองให้ก็ไม่ได้ เพราะเราปฏิญาณไว้แล้วว่า ‘ถ้าผู้ใดยกบุตรสาวให้เป็นภรรยาของคนเบนยามินคนนั้นจะถูกสาปแช่ง’
- 1ซามูเอล 24:21 - บัดนี้ขอให้สาบานในพระนามพระยาห์เวห์เถิดว่า เมื่อถึงเวลานั้น เจ้าจะไม่ฆ่าคนในครอบครัวของเราหรือล้มล้างเชื้อสายของเรา”
- 1ซามูเอล 24:22 - ดาวิดก็ถวายปฏิญาณต่อซาอูล จากนั้นซาอูลจึงเสด็จกลับวัง ส่วนดาวิดและพรรคพวกกลับไปยังที่มั่นของตน
- มัทธิว 14:9 - กษัตริย์ก็เป็นทุกข์ แต่ขัดไม่ได้เพราะได้ปฏิญาณไว้และเห็นแก่หน้าแขกเหรื่อ จึงบัญชาให้เป็นไปตามที่นางขอ
- กันดารวิถี 30:8 - แต่หากสามีของนางได้ทราบและคัดค้านคำปฏิญาณหรือวาจาพลั้งปากของนางนั้นก็เป็นโมฆะ และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงถือโทษนาง
- โยชูวา 2:14 - คนทั้งสองให้ความมั่นใจแก่นางว่า “ชีวิตแลกด้วยชีวิต หากเจ้าไม่แพร่งพรายสิ่งที่เราทำอยู่ เราจะซื่อสัตย์และกรุณาเจ้าเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานดินแดนนี้แก่เรา”
- เลวีนิติ 27:2 - “จงแจ้งชนอิสราเอลว่า ‘หากคนใดได้ปฏิญาณไว้ว่าจะอุทิศถวายผู้หนึ่งผู้ใดแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า โดยการถวายสิ่งมีค่าจำนวนต่อไปนี้แทนคือ
- เลวีนิติ 27:3 - ผู้ชายอายุยี่สิบปีถึงหกสิบปีให้ตั้งค่าตัวเป็นเงินหนัก 50 เชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ
- เลวีนิติ 27:4 - ถ้าหากเป็นผู้หญิง ให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 30 เชเขล
- เลวีนิติ 27:5 - ผู้ที่อายุห้าถึงยี่สิบปี ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 20 เชเขล ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 10 เชเขล
- เลวีนิติ 27:6 - ผู้ที่อายุหนึ่งเดือนถึงห้าขวบ ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 5 เชเขล ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 3 เชเขล
- เลวีนิติ 27:7 - ผู้ที่อายุหกสิบปีขึ้นไป ถ้าเป็นผู้ชายให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 15 เชเขล ถ้าเป็นผู้หญิงให้ตั้งราคาค่าตัวเป็นเงินหนัก 10 เชเขล
- เลวีนิติ 27:8 - หากผู้ที่ถวายคำปฏิญาณยากจนเกินกว่าที่จะถวายเงินตามที่ระบุไว้ ให้พาบุคคลที่เขาประสงค์จะถวายตัวมาพบปุโรหิต ซึ่งจะกำหนดมูลค่าที่ผู้ปฏิญาณจะสามารถถวายได้
- เลวีนิติ 27:9 - “ ‘ถ้าสิ่งที่เขาปฏิญาณว่าจะถวายนั้นเป็นสัตว์ที่ยอมรับเป็นเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าสัตว์ตัวนั้นที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าต้องถือว่าบริสุทธิ์
- เลวีนิติ 27:10 - เขาจะเอาตัวอื่นมาเปลี่ยนไม่ได้ เอาดีมาแทนไม่ดี หรือเอาไม่ดีมาแทนดีก็ไม่ได้ หากเขาเปลี่ยนตัว ทั้งตัวแรกและตัวที่มาเปลี่ยนจะเป็นของบริสุทธิ์
- เลวีนิติ 27:11 - หากสิ่งที่เขาปฏิญาณจะถวายเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี ซึ่งไม่ยอมรับเป็นเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะต้องนำสัตว์นั้นมามอบให้ปุโรหิต
- เลวีนิติ 27:12 - ผู้ที่จะประเมินคุณภาพว่าดีหรือไม่ดี ปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใด ก็ให้เป็นไปตามนั้น
- เลวีนิติ 27:13 - หากเจ้าของต้องการจะไถ่สัตว์ตัวนั้น ก็ให้จ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาที่ตั้งไว้
- เลวีนิติ 27:14 - “ ‘ผู้ใดถวายบ้านเป็นของบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้าปุโรหิตจะประเมินคุณภาพว่าดีหรือไม่ดี ปุโรหิตกำหนดราคาเท่าใด ก็ให้ถือตามนั้น
- เลวีนิติ 27:15 - ถ้าผู้ถวายบ้านจะไถ่คืน เขาต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคา แล้วบ้านจะกลับคืนเป็นของเขา
- เลวีนิติ 27:16 - “ ‘ผู้ใดถวายที่ดินส่วนหนึ่งของตระกูลแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะตีราคาตามปริมาณเมล็ดพืชซึ่งจะใช้หว่านในที่นั่นคือ เงินหนัก 50 เชเขลต่อเมล็ดข้าวบาร์เลย์ประมาณ 220 ลิตร
- เลวีนิติ 27:17 - หากผู้ใดถวายที่ดินในปีกึ่งศตวรรษให้ตีราคาเต็มตามอัตรา
- เลวีนิติ 27:18 - หากถวายหลังปีกึ่งศตวรรษ ปุโรหิตจะพิจารณาราคาตามจำนวนปีที่เหลืออยู่ก่อนถึงปีกึ่งศตวรรษรอบต่อไปและราคาที่ตั้งไว้จะลดลง
- เลวีนิติ 27:19 - หากคนนั้นตกลงจะไถ่ที่ดินคืน เขาจะจ่ายเงินเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคาประเมิน และรับที่ดินคืนเป็นของเขาอีก
- เลวีนิติ 27:20 - แต่หากเขาไม่ไถ่คืน หรือหากขายที่ดินนั้นแก่คนอื่น ที่ดินนั้นจะไถ่คืนอีกไม่ได้เลย
- เลวีนิติ 27:21 - เมื่อที่ดินคืนสู่เจ้าของเดิมในปีกึ่งศตวรรษ ที่ดินผืนนี้จะถือเป็นของบริสุทธิ์เหมือนที่ดินซึ่งถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าที่ดินนี้จะกลายเป็นกรรมสิทธิ์ของบรรดาปุโรหิต
- เลวีนิติ 27:22 - “ ‘หากผู้ใดถวายที่ดินซึ่งเขาซื้อมาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ไม่ใช่ที่ดินส่วนมรดกของครอบครัว
- เลวีนิติ 27:23 - ปุโรหิตจะประเมินราคานับถึงปีกึ่งศตวรรษ และเขาจะถวายเงินจำนวนดังกล่าวแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าในวันนั้น เป็นสิ่งที่บริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 27:24 - ในปีกึ่งศตวรรษ ที่ดินนั้นจะคืนให้เจ้าของเดิมซึ่งขายที่ดินให้
- เลวีนิติ 27:25 - ราคาประเมินทั้งหมดระบุตามเชเขลของสถานนมัสการ ซึ่ง 20 เกราห์เท่ากับ 1 เชเขล
- เลวีนิติ 27:26 - “ ‘เจ้าไม่ควรคิดว่าจะถวายลูกวัวหรือลูกแกะหัวปีแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะลูกหัวปีเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่แล้ว
- เลวีนิติ 27:27 - หากเป็นลูกหัวปีของสัตว์ที่เป็นมลทิน เจ้าของจะซื้อคืนตามราคาที่ปุโรหิตประเมิน และจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้า หากเจ้าของไม่ไถ่คืน ปุโรหิตก็จะขายให้แก่ผู้อื่นตามราคาที่ตั้งไว้
- เลวีนิติ 27:28 - “ ‘อย่างไรก็ตามสิ่งที่ถวายเป็นสิทธิ์ขาดแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ว่าจะเป็นตัวบุคคล สัตว์ หรือที่ดินมรดกย่อมเป็นสิทธิ์ขาด ไม่มีการซื้อขายหรือไถ่คืน เพราะเป็นของบริสุทธิ์ที่สุดแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 27:29 - “ ‘ผู้ใดถูกถวายเป็นสิทธิ์ขาดเพื่อให้ทำลายล้าง จะไถ่คืนไม่ได้ เขาจะต้องถูกประหารชีวิต
- เลวีนิติ 27:30 - “ ‘หนึ่งในสิบของผลผลิตจากแผ่นดิน ไม่ว่าเมล็ดข้าวจากผืนดินหรือผลไม้จากต้นเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า และถือเป็นสิ่งบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 27:31 - หากผู้ใดต้องการไถ่คืนสิบลดของเขา จะต้องจ่ายเพิ่มอีกหนึ่งในห้าของราคา
- เลวีนิติ 27:32 - หนึ่งในสิบของฝูงสัตว์ทั้งหมดคือ ทุกตัวที่สิบที่ผ่านไปใต้ไม้เท้าของผู้เลี้ยง จะเป็นส่วนบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
- เลวีนิติ 27:33 - จะไม่มีการเลือกว่าตัวนั้นดีตัวนี้ไม่ดี หรือเอาตัวหนึ่งมาแทนอีกตัวหนึ่ง เพราะหากมีการเปลี่ยนตัว ทั้งตัวที่ถูกเปลี่ยนกับตัวที่เอามาเปลี่ยนย่อมเป็นของบริสุทธิ์แด่พระเจ้า ไถ่คืนไม่ได้’ ”
- เลวีนิติ 27:34 - ทั้งหมดนี้คือพระบัญชาซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่โมเสสบนภูเขาซีนายสำหรับประชากรอิสราเอล
- ผู้วินิจฉัย 21:7 - เราจะหาภรรยาให้คนที่เหลืออยู่ได้อย่างไร ในเมื่อเราเองได้ปฏิญาณโดยอ้างองค์พระผู้เป็นเจ้าว่าจะไม่ยกลูกสาวของเราให้เขา?”
- 1ซามูเอล 14:24 - ในวันนั้นพลอิสราเอลต้องทุกข์ทรมานมากเพราะซาอูลได้ให้ประชาชนสาบานว่า “ขอแช่งคนที่บังอาจกินอะไรก่อนพลบค่ำวันนี้ จนกว่าเราจะได้แก้แค้นศัตรู!” ฉะนั้นจึงไม่มีทหารคนใดกินอาหาร
- 1ซามูเอล 14:25 - กองทัพทั้งหมด เข้าไปในป่า เห็นน้ำผึ้งอยู่ตามพื้น
- 1ซามูเอล 14:26 - เมื่อพวกเขาเห็นน้ำผึ้งเยิ้ม ก็ไม่มีใครกล้าเอามือแตะกินเพราะกลัวคำสาบาน
- 1ซามูเอล 14:27 - แต่โยนาธานไม่ได้ยินคำสั่งของราชบิดาที่ให้ประชาชนสาบาน จึงเอาไม้ที่ถืออยู่แหย่รวงผึ้งดู และเมื่อได้ลิ้มรสน้ำผึ้งแล้วก็รู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาก
- 1ซามูเอล 14:28 - ทหารคนหนึ่งจึงบอกโยนาธานว่า “ราชบิดาของท่านทรงให้ทหารสาบานไว้อย่างเคร่งครัดว่า ‘ขอแช่งคนที่กินอะไรก่อนพลบค่ำวันนี้!’ ผู้คนจึงอ่อนระโหยโรยแรงกันหมด”
- ปัญญาจารย์ 5:2 - อย่าปากไว อย่าใจร้อนผลีผลาม พลั้งปากพล่อยๆ ต่อหน้าพระเจ้า พระเจ้าประทับในฟ้าสวรรค์ ส่วนท่านอยู่บนโลก ฉะนั้นจงพูดแต่น้อยคำ
- ปัญญาจารย์ 5:3 - ห่วงกังวลมากก็ฝันมาก ยิ่งพูดมากก็ยิ่งพูดโง่ๆ
- ปัญญาจารย์ 5:4 - เมื่อถวายปฏิญาณต่อพระเจ้าแล้ว จงรีบทำให้ครบถ้วน พระเจ้าไม่พอพระทัยคนโง่ จงทำตามที่ปฏิญาณไว้
- ปัญญาจารย์ 5:5 - ไม่ปฏิญาณยังดีกว่าปฏิญาณแล้วไม่ทำให้ครบถ้วน
- ปัญญาจารย์ 5:6 - อย่าให้ปากพาตัวหลงทำบาป และอย่าแก้ตัวกับผู้สื่อสารของพระเจ้าว่า “ข้าพเจ้าเผลอปฏิญาณไป” จะให้พระเจ้าทรงพระพิโรธวาจาของท่านและทำลายกิจการจากน้ำมือของท่านทำไมเล่า?
- มัทธิว 14:7 - เขาจึงสัญญาโดยปฏิญาณว่าจะให้ทุกอย่างที่นางขอ
- 1ซามูเอล 1:11 - นางถวายปฏิญาณว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ หากพระองค์ทรงเหลียวแลความทุกข์โศกของผู้รับใช้ของพระองค์และระลึกถึงข้าพระองค์ หากไม่ทรงลืมผู้รับใช้ของพระองค์และประทานบุตรชายให้ ข้าพระองค์ก็จะถวายเขาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดชีวิตของเขาและมีดโกนจะไม่ถูกต้องศีรษะของเขาเลย”
- 2พงศ์กษัตริย์ 6:31 - กษัตริย์ตรัสว่า “ขอให้พระเจ้าทรงจัดการกับเราอย่างหนักที่สุด หากในวันนี้หัวของเอลีชาบุตรชาฟัทยังไม่หลุดจากบ่า!”
- 1ซามูเอล 25:22 - หากถึงรุ่งเช้าแล้ว เรายังไว้ชีวิตผู้ชายที่เป็นคนของนาบาลแม้แต่คนเดียว ขอพระเจ้าทรงจัดการกับเรา อย่างสาหัสสากรรจ์!”
- กิจการของอัครทูต 23:12 - เช้าวันต่อมาพวกยิวคบคิดกันและสาบานตัวว่าจะไม่กินไม่ดื่มจนกว่าจะได้ฆ่าเปาโล
- มาระโก 6:23 - และสัญญาโดยปฏิญาณว่า “ไม่ว่าเจ้าจะขออะไร เราก็จะให้ทั้งนั้นจนถึงครึ่งหนึ่งของอาณาจักร”
- ผู้วินิจฉัย 11:31 - อะไรก็ตามที่ออกจากประตูบ้านของข้าพระองค์มาต้อนรับข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์กลับไปพร้อมกับชัยชนะเหนือชาวอัมโมน สิ่งนั้นจะเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์จะถวายเป็นเครื่องเผาบูชา”