逐節對照
- Thai KJV - ถ้อยคำจากปากของเขาเป็นความเขลาตั้งแต่เริ่มปริปาก ตอนจบถ้อยคำนั้นก็เป็นความบ้าบออย่างร้าย
- 新标点和合本 - 他口中的言语起头是愚昧； 他话的末尾是奸恶的狂妄。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 他口中的话语起头是愚昧， 终局是邪恶的狂妄。
- 和合本2010（神版-简体） - 他口中的话语起头是愚昧， 终局是邪恶的狂妄。
- 当代译本 - 愚人开口是愚昧， 闭口是邪恶狂妄。
- 圣经新译本 - 愚昧人的话开头是愚昧，结尾是邪恶狂妄。
- 中文标准译本 - 他口中话语的开头是愚昧， 尽头是邪恶的狂妄。
- 现代标点和合本 - 他口中的言语起头是愚昧， 他话的末尾是奸恶的狂妄。
- 和合本（拼音版） - 他口中的言语起头是愚昧； 他话的末尾是奸恶的狂妄。
- New International Version - At the beginning their words are folly; at the end they are wicked madness—
- New International Reader's Version - At first what they say is foolish. In the end their words are very evil.
- English Standard Version - The beginning of the words of his mouth is foolishness, and the end of his talk is evil madness.
- New Living Translation - Fools base their thoughts on foolish assumptions, so their conclusions will be wicked madness;
- Christian Standard Bible - The beginning of the words from his mouth is folly, but the end of his speaking is evil madness;
- New American Standard Bible - the beginning of his talking is foolishness, and the end of it is evil insanity.
- New King James Version - The words of his mouth begin with foolishness, And the end of his talk is raving madness.
- Amplified Bible - the beginning of his talking is foolishness and the end of his talk is wicked madness.
- American Standard Version - The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is mischievous madness.
- King James Version - The beginning of the words of his mouth is foolishness: and the end of his talk is mischievous madness.
- New English Translation - At the beginning his words are foolish and at the end his talk is wicked madness,
- World English Bible - The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is mischievous madness.
- 新標點和合本 - 他口中的言語起頭是愚昧； 他話的末尾是奸惡的狂妄。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 他口中的話語起頭是愚昧， 終局是邪惡的狂妄。
- 和合本2010（神版-繁體） - 他口中的話語起頭是愚昧， 終局是邪惡的狂妄。
- 當代譯本 - 愚人開口是愚昧， 閉口是邪惡狂妄。
- 聖經新譯本 - 愚昧人的話開頭是愚昧，結尾是邪惡狂妄。
- 呂振中譯本 - 他口中的話起頭就愚昧； 他口中 說的 、末尾是惡性的狂妄。
- 中文標準譯本 - 他口中話語的開頭是愚昧， 盡頭是邪惡的狂妄。
- 現代標點和合本 - 他口中的言語起頭是愚昧， 他話的末尾是奸惡的狂妄。
- 文理和合譯本 - 其口所言、始則愚昧、終則狂妄、
- 文理委辦譯本 - 其言也始則拙、終則狂。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 其口之言、始則愚拙、終則狂妄、
- Nueva Versión Internacional - sus primeras palabras son necedades, y las últimas son terribles sandeces.
- 현대인의 성경 - 미련한 자는 처음에 어리석은 말로 시작했다가 나중에는 미치광이처럼 말한다.
- Новый Русский Перевод - Начало его речи – глупость, а конец ее – злое безумие.
- Восточный перевод - Начало его речи – глупость, а конец её – злое безумие.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Начало его речи – глупость, а конец её – злое безумие.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Начало его речи – глупость, а конец её – злое безумие.
- La Bible du Semeur 2015 - Il commence par dire des sottises et finit en proférant les pires insanités.
- Nova Versão Internacional - No início as suas palavras são mera tolice, mas no final são loucura perversa.
- Hoffnung für alle - Wenn er den Mund aufmacht, hört man nichts als dummes Geschwätz – es bringt nur Unheil und Verblendung!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Người dại khởi đầu bằng những lời dại khờ, rồi kết thúc bằng những lời điên cuồng, độc hại;
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - พอเริ่มพูดก็แสดงความโง่ พูดจบก็ยิ่งบ้าเลวทราม
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - คำแรกที่ออกจากปากของเขาส่อถึงความโง่เขลา และในสุดท้ายคำพูดของเขาเป็นความขาดสติยั้งคิดที่เลวร้าย
交叉引用
- กิจการ 19:24 - ด้วยมีชายคนหนึ่งชื่อเดเมตริอัส เป็นช่างเงินได้เอาเงินทำเป็นรูปพระอารเทมิสทำให้พวกช่างนั้นได้กำไรมาก
- กิจการ 19:25 - เดเมตริอัสจึงประชุมช่างเหล่านั้นที่ทำการคล้ายกันแล้วว่า “ท่านทั้งหลาย ท่านทราบอยู่ว่าพวกเราได้ทรัพย์สินเงินทองมาก็เพราะทำการอันนี้
- กิจการ 19:26 - และท่านทั้งหลายได้ยินและได้เห็นอยู่ว่า ไม่ใช่เฉพาะในเมืองเอเฟซัสเมืองเดียว แต่เกือบทั่วแคว้นเอเชีย เปาโลคนนี้ได้ชักชวนคนเป็นอันมากให้เลิกทางเก่าเสีย โดยได้กล่าวว่าสิ่งที่มือมนุษย์ทำนั้นไม่ใช่พระ
- กิจการ 19:27 - น่ากลัวว่าไม่ใช่แต่อาชีพของเราจะเสียไปอย่างเดียว แต่พระวิหารของพระแม่เจ้าอารเทมิสซึ่งเป็นใหญ่จะเป็นที่หมิ่นประมาทด้วย และสง่าราศีแห่งรูปของพระแม่เจ้านั้นซึ่งเป็นที่นับถือของบรรดาชาวแคว้นเอเชียกับสิ้นทั้งโลก จะเสื่อมลงไป”
- กิจการ 19:28 - ครั้นคนทั้งหลายได้ยินดังนั้น ต่างก็โกรธแค้นและร้องว่า “พระอารเทมิสของชาวเอเฟซัสเป็นใหญ่”
- กิจการ 7:54 - เมื่อเขาทั้งหลายได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกบาดใจ และขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเข้าใส่สเทเฟน
- กิจการ 7:55 - ฝ่ายสเทเฟนประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ ได้เขม้นดูสวรรค์เห็นสง่าราศีของพระเจ้า และพระเยซูทรงยืนอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า
- กิจการ 7:56 - แล้วท่านได้กล่าวว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าเห็นท้องฟ้าแหวกเป็นช่อง และบุตรมนุษย์ยืนอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า”
- กิจการ 7:57 - แต่เขาทั้งปวงร้องเสียงดังและอุดหูวิ่งกรูกันเข้าไปยังสเทเฟน
- กิจการ 7:58 - แล้วขับไล่ท่านออกจากกรุงและเอาหินขว้าง ฝ่ายคนที่เป็นพยานปรักปรำสเทเฟนได้ฝากเสื้อผ้าของตนวางไว้ที่เท้าของชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อเซาโล
- กิจการ 7:59 - เขาจึงเอาหินขว้างสเทเฟนเมื่อกำลังอ้อนวอนพระเจ้าอยู่ว่า “ข้าแต่พระเยซูเจ้า ขอทรงโปรดรับจิตวิญญาณของข้าพระองค์ด้วย”
- สุภาษิต 29:9 - ถ้าปราชญ์มีเรื่องโต้เถียงกับคนโง่ ไม่ว่าเขาดุเดือดหรือหัวเราะ ก็ไม่มีวันสงบลงได้
- ผู้วินิจฉัย 14:15 - ต่อมาพอถึงวันที่เจ็ดเขาจึงไปอ้อนวอนภรรยาของแซมสันว่า “จงลวงสามีของเจ้าให้แก้ปริศนานี้ให้เราฟัง มิฉะนั้นเราจะเอาไฟเผาเจ้ากับบ้านครอบครัวบิดาของเจ้าเสีย เจ้าเชิญเรามาหวังจะทำให้เรายากจนหรือ”
- ยอห์น 12:10 - แต่พวกปุโรหิตใหญ่จึงปรึกษากันจะฆ่าลาซารัสเสียด้วย
- ลูกา 11:53 - เมื่อพระองค์ยังตรัสคำเหล่านั้นแก่เขา พวกธรรมาจารย์และพวกฟาริสีก็ตั้งต้นยั่วเย้าพระองค์อย่างรุนแรง หมายให้ตรัสต่อไปหลายประการ
- ลูกา 11:54 - คอยหวังจับผิดในพระดำรัสของพระองค์ เพื่อเขาจะฟ้องพระองค์ได้
- ลูกา 11:38 - ฝ่ายคนฟาริสีเมื่อเห็นพระองค์มิได้ทรงล้างก่อนเสวยก็ประหลาดใจ
- มัทธิว 2:16 - ครั้นเฮโรดเห็นว่าพวกนักปราชญ์หลอกท่าน ก็กริ้วโกรธยิ่งนัก จึงใช้คนไปฆ่าเด็กทั้งหมดในบ้านเบธเลเฮมและที่ใกล้เคียงทั้งสิ้น ตั้งแต่อายุสองขวบลงมา ซึ่งพอดีกับเวลาที่ท่านได้ถามพวกนักปราชญ์อย่างถ้วนถี่นั้น
- กิจการ 6:9 - แต่มีบางคนมาจากธรรมศาลาที่เรียกว่า ธรรมศาลาของพวกลิเบระติน มีทั้งชาวไซรีน ชาวอเล็กซานเดอร์ กับบางคนจากซิลีเซียและเอเชีย ได้ลุกขึ้นพากันมาไล่เลียงกับสเทเฟน
- กิจการ 6:10 - คนเหล่านั้นสู้สติปัญญาและน้ำใจของท่านเมื่อท่านกล่าวแก่เขาไม่ได้
- กิจการ 6:11 - เขาจึงลอบปลุกพยานเท็จว่า “เราได้ยินคนนี้พูดหมิ่นประมาทต่อโมเสสและต่อพระเจ้า”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 6:31 - และพระองค์ตรัสว่า “ถ้าศีรษะของเอลีชาบุตรชาฟัทยังอยู่บนเขาในวันนี้ ก็ขอพระเจ้าทรงลงโทษแก่เราและให้หนักยิ่งกว่า”
- 1 ซามูเอล 22:7 - และซาอูลตรัสกับผู้รับใช้ที่ยืนอยู่รอบพระองค์ว่า “เจ้าทั้งหลายพวกคนเบนยามิน จงฟังเถิด บุตรของเจสซีจะให้นาและสวนองุ่นแก่เจ้าทั้งหลายหรือ จะตั้งเจ้าทั้งหลายให้เป็นผู้บังคับการกองพันกองร้อยหรือ
- 1 ซามูเอล 22:8 - เจ้าทั้งหลายจึงได้คิดกบฏต่อเรา ไม่มีใครแจ้งแก่เราเลย เมื่อลูกของเราทำพันธไมตรีกับบุตรของเจสซีนั้น ไม่มีผู้ใดร่วมทุกข์กับเรา หรือแจ้งแก่เราว่า ลูกของเราปลุกปั่นผู้รับใช้ของเราให้ต่อสู้เรา คอยซุ่มดักเราอยู่อย่างทุกวันนี้”
- กิจการ 5:28 - ว่า “เราได้กำชับพวกเจ้าอย่างแข็งแรงมิให้สอนออกชื่อนี้ ก็ดูเถิด เจ้าได้ให้คำสอนของเจ้าแพร่ไปทั่วกรุงเยรูซาเล็ม และปรารถนาให้ความผิดเนื่องด้วยโลหิตของผู้นั้นตกอยู่กับเรา”
- กิจการ 5:29 - ฝ่ายเปโตรกับอัครสาวกอื่นๆตอบว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายจำต้องเชื่อฟังพระเจ้ายิ่งกว่าเชื่อฟังมนุษย์
- กิจการ 5:30 - พระเยซูซึ่งท่านทั้งหลายได้ฆ่าเสียโดยแขวนไว้ที่ต้นไม้นั้น พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราได้ทรงบันดาลให้เป็นขึ้นมาใหม่
- กิจการ 5:31 - พระเจ้าได้ทรงตั้งพระองค์ไว้ด้วยพระหัตถ์เบื้องขวาของพระองค์ให้เป็นเจ้าชาย และองค์พระผู้ช่วยให้รอด เพื่อจะให้ชนอิสราเอลกลับใจใหม่ แล้วจะทรงโปรดยกความผิดบาปของเขา
- กิจการ 5:32 - เราทั้งหลายจึงเป็นพยานของพระองค์ถึงเรื่องเหล่านี้ และพระวิญญาณบริสุทธิ์ ซึ่งพระเจ้าได้ทรงประทานให้ทุกคนที่เชื่อฟังพระองค์นั้นก็เป็นพยานด้วย”
- กิจการ 5:33 - เมื่อเขาทั้งหลายได้ยินอย่างนี้ ก็รู้สึกบาดใจ คิดกันว่าจะฆ่าพวกอัครสาวกเสีย
- 1 ซามูเอล 22:16 - กษัตริย์ตรัสว่า “อาหิเมเลค เจ้าจะต้องตายแน่ ทั้งเจ้าและวงศ์วานบิดาของเจ้าทั้งสิ้นด้วย”
- 1 ซามูเอล 22:17 - และกษัตริย์ก็รับสั่งแก่ทหารราบผู้ยืนเฝ้าอยู่ว่า “จงหันมาประหารปุโรหิตเหล่านี้ของพระเยโฮวาห์เสีย เพราะว่ามือของเขาอยู่กับดาวิดด้วย เขารู้แล้วว่ามันหนีไป แต่ไม่แจ้งให้เรารู้” แต่ข้าราชการผู้รับใช้ของกษัตริย์ไม่ยอมลงมือฟันปุโรหิตของพระเยโฮวาห์
- 1 ซามูเอล 22:18 - แล้วกษัตริย์จึงตรัสกับโดเอกว่า “เจ้าจงหันไปฟันปุโรหิตเหล่านั้น” โดเอกคนเอโดมก็หันไปฟันบรรดาปุโรหิต ในวันนั้นเขาฆ่าบุคคลที่สวมเอโฟดผ้าป่านเสียแปดสิบห้าคน
- 2 พงศ์กษัตริย์ 6:27 - พระองค์ตรัสว่า “ถ้าพระเยโฮวาห์มิได้ทรงช่วยเจ้า เราจะช่วยเจ้าได้จากไหน จากลานนวดข้าวหรือจากบ่อย่ำองุ่นหรือ”
- ลูกา 6:11 - แต่คนเหล่านั้นต่างก็มีความเดือดดาล และปรึกษากันว่าจะกระทำอย่างไรแก่พระเยซูได้
- 1 ซามูเอล 20:26 - อย่างไรก็ดีในวันนั้นซาอูลมิได้ตรัสประการใด เพราะทรงดำริว่า “ดาวิดคงเกิดเหตุบางอย่าง เขาคงมลทิน เขาคงมลทินแน่”
- 1 ซามูเอล 20:27 - อยู่มาวันรุ่งขึ้น คือวันที่สองของเดือน ที่ของดาวิดก็ว่างอยู่ และซาอูลก็ตรัสกับโยนาธานราชบุตรของพระองค์ว่า “ทำไมบุตรเจสซีมิได้มารับประทานอาหาร ทั้งวานนี้และวันนี้”
- 1 ซามูเอล 20:28 - โยนาธานทูลตอบซาอูลว่า “ดาวิดได้วิงวอนขอลาข้าพระองค์ไปยังบ้านเบธเลเฮม
- 1 ซามูเอล 20:29 - เขาว่า ‘ข้าพเจ้าขอร้องให้ท่านอนุญาตให้ข้าพเจ้าไป เพราะครอบครัวของข้าพเจ้ามีการถวายสัตวบูชาในเมือง และพี่ชายของข้าพเจ้าสั่งให้ข้าพเจ้าไปที่นั่น บัดนี้ถ้าข้าพเจ้าได้รับความกรุณาในสายตาของท่าน ข้าพเจ้าก็ขอร้องให้ท่านอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปเยี่ยมพี่ชายของข้าพเจ้า’ ด้วยเหตุนี้เขาจึงมิได้มาที่โต๊ะของกษัตริย์”
- 1 ซามูเอล 20:30 - แล้วความกริ้วของซาอูลก็พลุ่งขึ้นต่อโยนาธาน พระองค์ตรัสกับท่านว่า “เจ้า ลูกของหญิงกบฏและวิปลาส ข้าไม่รู้หรือว่าเจ้าเลือกบุตรเจสซีมาให้ความอับอายแก่เจ้าเองและให้ความอับอายแก่ความเปลือยเปล่าแห่งแม่ของเจ้า
- 1 ซามูเอล 20:31 - ตราบใดที่ลูกของเจสซีมีชีวิตอยู่บนดิน ตัวเจ้าหรือราชอาณาจักรของเจ้าก็จะตั้งอยู่ไม่ได้ เพราะฉะนั้นจงใช้คนไปตามเขามาให้เรา เพราะเขาจะต้องตายแน่”
- 1 ซามูเอล 20:32 - แล้วโยนาธานจึงทูลตอบซาอูลพระราชบิดาของท่านว่า “ทำไมเขาจะต้องถูกประหาร เขาได้กระทำผิดสิ่งใดพระเจ้าข้า”
- 1 ซามูเอล 20:33 - แต่ซาอูลได้ทรงพุ่งหอกใส่ท่านเพื่อจะฆ่าท่าน ดังนั้นโยนาธานจึงทราบว่า พระราชบิดาของท่านหมายฆ่าดาวิดเสีย
- มัทธิว 2:7 - แล้วเฮโรดจึงเชิญพวกนักปราชญ์เข้ามาเป็นการลับ สอบถามเขาอย่างถ้วนถี่ถึงเวลาที่ดาวนั้นได้ปรากฏขึ้น
- มัทธิว 2:8 - และท่านได้ให้พวกนักปราชญ์ไปยังบ้านเบธเลเฮมสั่งว่า “จงไปค้นหากุมารนั้นอย่างถี่ถ้วนกันเถิด เมื่อพบแล้วจงกลับมาแจ้งแก่เรา เพื่อเราจะได้ไปนมัสการท่านด้วย”
- ลูกา 6:2 - บางคนในพวกฟาริสีจึงกล่าวแก่เขาว่า “ทำไมพวกท่านจึงทำการซึ่งพระราชบัญญัติห้ามไว้ในวันสะบาโต”
- 1 ซามูเอล 25:10 - และนาบาลตอบคนรับใช้ของดาวิดว่า “ดาวิดคือผู้ใด บุตรของเจสซีคือผู้ใด สมัยนี้มีคนใช้เป็นอันมากที่หนีไปจากนายของตน
- 1 ซามูเอล 25:11 - ควรหรือที่ข้าจะนำขนมปังของข้า และน้ำของข้า และเนื้อของข้า ซึ่งข้าได้ฆ่าเสียสำหรับคนตัดขนแกะของข้า มอบให้แก่คนซึ่งมาจากที่ไหนข้าก็ไม่รู้”