เยรูซาเล็มพินาศ
1พระผู้เป็นเจ้าคลุมธิดาแห่งศิโยน
ด้วยเมฆหมอกแห่งความกริ้วของพระองค์
พระองค์เหวี่ยงความรุ่งเรืองของอิสราเอล
จากฟ้าสวรรค์ลงสู่แผ่นดินโลก
พระองค์ไม่ระลึกถึงที่วางเท้าของพระองค์
ในวันที่พระองค์กริ้ว
2พระผู้เป็นเจ้าได้ทำลายที่อยู่อาศัย
ของยาโคบ2:2 ยาโคบเป็นอีกชื่อหนึ่งของอิสราเอล ฉบับปฐมกาล 32:28อย่างไม่ปรานี
พระองค์พังป้อมปราการอันแข็งแกร่ง
ของธิดาแห่งยูดาห์เป็นการลงโทษ
พระองค์ทำให้อาณาจักรและบรรดาผู้ปกครองแผ่นดิน
ล้มลงจมกองธุลีอย่างไร้เกียรติ
3พระองค์ทำให้อิสราเอลอ่อนกำลังลง
ด้วยความกริ้วอันร้อนแรง
พระองค์ไม่ช่วยเหลือพวกเขาอีก
ในเวลาที่ปะทะกับศัตรู
พระองค์โกรธมากดั่งเปลวไฟที่ลุกในยาโคบ
ซึ่งเผาผลาญทุกสิ่งโดยรอบ
4พระองค์โก่งคันธนูประดุจศัตรู
มือขวาของพระองค์เล็งประดุจปรปักษ์
พระองค์ได้สังหารทุกคนที่พวกเรารัก
ความกริ้วของพระองค์ได้พลุ่งขึ้นดั่งเปลวไฟ
ในกระโจมของธิดาแห่งศิโยน
5พระผู้เป็นเจ้าเป็นประดุจศัตรู
พระองค์ได้ทำให้อิสราเอลพินาศ
พระองค์ได้ทลายวังทั้งหลาย
และป้อมปราการอันแข็งแกร่งลง
พระองค์ทำให้มีการร้องรำพันและร้องคร่ำครวญมากยิ่งขึ้น
ในเขตแดนของธิดาแห่งยูดาห์
6พระองค์ได้พังที่พำนักของพระองค์เหมือนกระทำกับสวน
พังสถานที่นัดพบของพระองค์
พระผู้เป็นเจ้าได้ทำให้ศิโยนไม่ระลึกถึงเทศกาลที่กำหนดไว้และวันสะบาโต
พระองค์โกรธมหันต์จึงได้ทำให้เกียรติของกษัตริย์และบรรดาปุโรหิตเสื่อมลง
7พระผู้เป็นเจ้าไม่ยอมรับแท่นบูชาของพระองค์
และทอดทิ้งที่พำนักของพระองค์
พระองค์ปล่อยให้ศัตรู
ทลายกำแพงเมืองของนางลง
พวกเขาตะโกนร้องในพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้า
ประหนึ่งวันฉลองเทศกาล
8
พระผู้เป็นเจ้าตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่า
จะทลายกำแพงเมืองของธิดาแห่งศิโยน
พระองค์ใช้เชือกเป็นมาตรฐานในการวัด
และไม่ยั้งมือที่จะทำลาย
พระองค์ทำให้ที่คุ้มกันและกำแพงเมืองร้องร่ำรำพัน
และทรุดโทรมไปด้วยกัน
9ประตูเมืองของนางทรุดลงที่พื้นดิน
พระองค์ได้หักและพังดาลประตูลง
กษัตริย์และบรรดาผู้สูงศักดิ์ลี้ภัยไปอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ
ไม่มีกฎบัญญัติอีกต่อไป
บรรดาผู้เผยคำกล่าวไม่ได้รับภาพนิมิต
จากพระผู้เป็นเจ้าอีกต่อไป
10บรรดาหัวหน้าชั้นผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยน
นั่งนิ่งเงียบบนพื้นดิน
และได้ปาฝุ่นผงลงบนหัวของตน
และสวมผ้ากระสอบ
บรรดาพรหมจาริณีแห่งเยรูซาเล็ม
ก็ได้ก้มหัวลงกับพื้นดิน
11ตาของข้าพเจ้าพร่าพรายจากการร้องไห้
จิตวิญญาณของข้าพเจ้าว้าวุ่น
ข้าพเจ้าใจแทบขาดด้วยความเศร้า
ก็เพราะธิดาแห่งชนชาติของข้าพเจ้าถูกสังหาร
ทารกและเด็กหมดเรี่ยวแรง
อยู่ในที่สาธารณะ
12เด็กเหล่านั้นร้องถามบรรดาแม่ๆ ของพวกเขาว่า
“ไหนล่ะ อาหารและน้ำ”
เมื่อพวกเขาหมดเรี่ยวแรงเหมือนกับคนบาดเจ็บในที่สาธารณะ
เมื่อชีวิตของพวกเขาแทบจะสลาย
ในอ้อมอกแม่
13ข้าพเจ้าจะเป็นพยานพูดอะไรให้ท่านได้
ข้าพเจ้าจะเปรียบท่านกับอะไร
โอ ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม
มีอะไรที่ข้าพเจ้าจะเห็นด้วยกับท่าน
เพื่อข้าพเจ้าจะได้ปลอบประโลมท่าน
โอ ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยน
แผลของท่านลึกเทียบเท่าท้องทะเล
ใครจะรักษาท่านให้หายได้
14บรรดาผู้เผยคำกล่าวบอกพวกท่านถึงภาพนิมิต
ซึ่งเท็จและลวงหลอก
พวกเขาไม่ได้บอกท่านว่า ท่านกระทำบาป
เพื่อท่านจะได้หลุดพ้นจากการเป็นเชลย
แต่พวกเขากลับพูดถึงภาพนิมิต
ซึ่งเท็จและทำให้ท่านหลงผิด
15ทุกคนที่เดินผ่านมาก็ตบมือใส่ท่าน
พวกเขาเหน็บแนมและส่ายหัว
ให้กับธิดาแห่งเยรูซาเล็ม
“นี่หรือ เมืองที่เรียกว่า
ดีเพียบพร้อมและงามตระการ
เป็นที่ยินดีไปทั่วแผ่นดินโลก”
16ศัตรูทุกคนของท่านพูดล้อเลียนท่าน
พวกเขาเหน็บแนมและเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่
และพูดว่า “พวกเรากลืนนางได้แล้ว
เออ พวกเรารอคอยวันนี้มานานแล้ว
เรามีชีวิตอยู่ก็เพื่อจะได้เห็นอย่างนี้นี่เอง”
17
พระผู้เป็นเจ้าได้กระทำสิ่งที่พระองค์มุ่งหมาย
พระองค์ได้ทำให้เกิดขึ้นตามคำกล่าวของพระองค์
ซึ่งพระองค์บัญชาไว้นานมาแล้ว
พระองค์ได้ทำให้ท่านหายนะอย่างไม่ปรานี
พระองค์ทำให้ท่านเป็นที่สะใจของพวกศัตรู
พระองค์ได้ให้พละกำลังของเหล่าปรปักษ์แข็งแกร่ง
18ใจของพวกเขาร้องต่อพระผู้เป็นเจ้า
โอ กำแพงเมืองของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย
ให้น้ำตาไหลพรากอย่างกระแสน้ำ
ตลอดวันและคืนเถิด
ท่านไม่ต้องพัก
ไม่ต้องหยุดร้อง
19จงลุกขึ้น ร่ำไห้ในยามค่ำ
ตลอดทุกยาม
จงเปิดใจของท่าน
ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
ยกมือของท่านอธิษฐานต่อพระองค์
เพื่อชีวิตของลูกๆ ของท่าน
ซึ่งหมดเรี่ยวแรงเพราะความหิว
อยู่ตามถนนหนทาง
20โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดเหลียวดูและมองดู
พระองค์เคยกระทำเช่นนี้ต่อใครบ้าง
บรรดาผู้หญิงควรจะกินลูกในไส้ของตน
ที่เคยเลี้ยงดูมาอย่างนั้นหรือ
ปุโรหิตและผู้เผยคำกล่าวควรจะถูกฆ่า
ในที่พำนักของพระผู้เป็นเจ้าหรือ
21ทั้งเด็กและคนชรา
นอนตายบนถนน
บรรดาชายหนุ่มและหญิงสาว
ถูกดาบฆ่าตาย
พระองค์ได้สังหารพวกเขาในวันที่พระองค์กริ้ว
พระองค์ประหารพวกเขาอย่างไร้ความปรานี
22พระองค์เรียกศัตรูของข้าพเจ้ามาจากทุกแห่งหน
อย่างกับว่าพระองค์เรียกให้มาในวันฉลอง
ไม่มีใครหนีรอดหรือคงชีวิตอยู่ได้
ในวันแห่งความกริ้วของพระผู้เป็นเจ้า
พวกศัตรูของข้าพเจ้าได้ทำให้
บรรดาผู้ที่ข้าพเจ้าดูแลและอุ้มชูพินาศ
New Thai Version Foundation
