ขอพระผู้เป็นเจ้ากรุณาต่อพวกเรา
1วิบัติจงเกิดแก่ท่าน ผู้สังหาร
ซึ่งยังไม่ถูกสังหาร
ท่านผู้ทรยศ
ซึ่งไม่มีใครเคยทรยศท่าน
เมื่อท่านหยุดสังหารแล้ว
ท่านจะถูกสังหาร
และเมื่อท่านหยุดทรยศ
พวกเขาจะทรยศท่าน
2โอ พระผู้เป็นเจ้า ขอพระองค์กรุณาต่อพวกเรา
พวกเรารอคอยพระองค์
ขอพระองค์เป็นกำลังของเราทุกเช้า
ให้พวกเราได้รับความรอดพ้นในยามทุกข์ด้วย
3บรรดาชนชาติเผ่นหนีเมื่อได้ยินเสียงคำราม
เมื่อพระองค์ลุกขึ้น บรรดาประชาชาติก็กระเจิดกระเจิงไป
4ของที่พวกท่านริบมาได้ก็ถูกกวาดไปเหมือนกับที่ตัวบุ้งกัดกิน
มันถูกตะครุบเหมือนพวกตั๊กแตนกระโดดตะครุบ
5
พระผู้เป็นเจ้าได้รับการยกย่อง เพราะพระองค์พำนักอยู่เบื้องบน
พระองค์จะให้ศิโยนอิ่มเอิบด้วยความเป็นธรรมและความชอบธรรม
6และพระองค์จะเป็นความมั่นคงแห่งช่วงเวลาของท่าน
อุดมด้วยความรอดพ้น สติปัญญา และความรู้
ความเกรงกลัวในพระผู้เป็นเจ้าเป็นสมบัติอันมีค่าของศิโยน
7ดูเถิด บรรดาวีรบุรุษของพวกเขาร้องไห้อยู่ที่ถนน
บรรดาผู้ส่งสาสน์แห่งสันติร่ำไห้อย่างขมขื่น
8ถนนหนทางตกอยู่ในสภาพร้าง
ผู้คนหยุดเดินทาง
ไม่รักษาพันธสัญญา
ดูหมิ่นเมืองทั้งหลาย
ไร้ความนับถือต่อเพื่อนมนุษย์
9แผ่นดินเศร้าโศกและทรุดโทรม
เลบานอนอับอายและเหี่ยวเฉา
ชาโรนเป็นเหมือนอาราบาห์
บาชานและคาร์เมลสลัดใบ
10
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า “บัดนี้ เราจะลุกขึ้น
บัดนี้ เราจะแสดงอานุภาพของเรา
บัดนี้ เราจะได้รับการยกย่อง
11ความคิดของพวกเจ้าเป็นเพียงแกลบ
และพวกเจ้าผลิตได้ก็เพียงฟาง
ลมหายใจของเจ้าเป็นไฟที่จะเผาไหม้ตัวเจ้าเอง
12และบรรดาชนชาติก็จะเหมือนถูกเผาจนเป็นปูน
เหมือนพุ่มไม้หนามที่ถูกตัดทิ้ง แล้วถูกไฟเผา
13พวกเจ้าที่อยู่ห่างไกล จงฟังว่า เราได้ทำอะไร
และพวกเจ้าที่อยู่ใกล้ จงเรียนรู้ถึงอานุภาพของเรา”
14พวกคนบาปในศิโยนกลัว
คนที่ไร้คุณธรรมสั่นสะท้านยิ่งนัก
“ใครในพวกเราที่สามารถอยู่กับไฟที่เผาผลาญได้
ใครในพวกเราที่สามารถอยู่กับไฟที่เผาไหม้อยู่ตลอดกาล”
15ผู้ที่ดำเนินชีวิตด้วยความชอบธรรม
และพูดตามความถูกต้อง
ผู้ที่ดูแคลนผลประโยชน์ที่ได้จากการกดขี่ข่มเหง
ผู้ที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับการรับสินบน
ผู้ที่ไม่ยินยอมรับฟังเรื่องการฆ่าฟัน
และปิดตาไม่เห็นด้วยกับสิ่งชั่วร้าย
16เขาจะอยู่ในที่สูง
ป้อมปราการหินจะเป็นที่ป้องกันของเขา
เขาจะได้รับอาหาร
และน้ำที่เตรียมพร้อมไว้ให้แล้ว
17ดวงตาของท่านจะเห็นความงามขององค์กษัตริย์
เขาทั้งหลายจะเห็นแผ่นดินที่แผ่กว้างออกไปไกล
18จิตใจของท่านจะหวนกลับไปใคร่ครวญเรื่องน่ากลัว
“คนนับอยู่ที่ไหน
คนชั่งของกำนัลอยู่ที่ไหน
คนนับจำนวนหอคอยอยู่ที่ไหน”
19ท่านจะไม่เห็นชนชาติยโสอีกต่อไป
ชนชาติที่พูดภาษาไม่ชัดเจน
ลิ้นของเขาตะกุกตะกักทำให้ท่านไม่เข้าใจ
20ดูเถิด ศิโยน เมืองแห่งการฉลองเทศกาลต่างๆ
ดวงตาของท่านจะเห็นเยรูซาเล็ม
ที่อยู่อาศัยซึ่งไร้ความยากลำบาก กระโจมที่ไม่ถูกขยับเขยื้อน
ไม่มีวันที่ใครจะถอนหมุดออกได้
เชือกโยงกระโจมก็จะไม่ขาด
21แต่พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่จะอยู่ที่นั่นเพื่อพวกเรา
เป็นที่ซึ่งมีแม่น้ำลำธารกว้างใหญ่
ไม่มีเรือแจวจะล่องไปได้
หรือเรือขนาดใหญ่จะผ่านได้
22เพราะพระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้พิพากษาของพวกเรา
พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ตั้งกฎ
พระผู้เป็นเจ้าเป็นกษัตริย์ของพวกเรา
พระองค์จะช่วยพวกเราให้รอดพ้น
23เชือกโยงของท่านผูกไม่แน่น
ทำให้เสากระโดงโอนเอน
และกางใบไม่ได้
ครั้นแล้วพวกเขาก็จะแบ่งปันของที่ริบมาได้มากมาย
แม้คนง่อยเปลี้ยก็จะได้รับส่วนแบ่งนั้นด้วย
24และไม่มีผู้อยู่อาศัยคนใดจะพูดว่า “ฉันป่วย”
ชนชาติที่อาศัยอยู่ที่นั่นจะได้รับอภัยความผิดบาป
New Thai Version Foundation
