逐節對照
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดระลึกถึงดาวิดว่า ท่านต้องทนต่อความยากลำบากทั้งปวงขนาดไหน
- 新标点和合本 - 耶和华啊，求你记念大卫所受的一切苦难！
- 和合本2010（上帝版-简体） - 耶和华啊，求你记念大卫， 记念他所受的一切苦难！
- 和合本2010（神版-简体） - 耶和华啊，求你记念大卫， 记念他所受的一切苦难！
- 当代译本 - 耶和华啊， 求你顾念大卫和他所受的一切苦难。
- 圣经新译本 - 耶和华啊！求你记念大卫， 记念他的一切苦难。（本节在《马索拉文本》包括细字标题）
- 中文标准译本 - 耶和华啊，求你因大卫的缘故， 记住他所受的一切苦待！
- 现代标点和合本 - 耶和华啊，求你记念大卫所受的一切苦难。
- 和合本（拼音版） - 耶和华啊，求你记念大卫所受的一切苦难。
- New International Version - Lord, remember David and all his self-denial.
- New International Reader's Version - Lord, remember David and all the times he didn’t do what he wanted.
- English Standard Version - Remember, O Lord, in David’s favor, all the hardships he endured,
- New Living Translation - Lord, remember David and all that he suffered.
- The Message - O God, remember David, remember all his troubles! And remember how he promised God, made a vow to the Strong God of Jacob, “I’m not going home, and I’m not going to bed, I’m not going to sleep, not even take time to rest, Until I find a home for God, a house for the Strong God of Jacob.”
- Christian Standard Bible - Lord, remember David and all the hardships he endured,
- New American Standard Bible - Remember, Lord, in David’s behalf, All his affliction;
- New King James Version - Lord, remember David And all his afflictions;
- Amplified Bible - O Lord, remember on David’s behalf All his hardship and affliction;
- American Standard Version - Jehovah, remember for David All his affliction;
- King James Version - Lord, remember David, and all his afflictions:
- New English Translation - O Lord, for David’s sake remember all his strenuous effort,
- World English Bible - Yahweh, remember David and all his affliction,
- 新標點和合本 - 耶和華啊，求你記念大衛所受的一切苦難！
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 耶和華啊，求你記念大衛， 記念他所受的一切苦難！
- 和合本2010（神版-繁體） - 耶和華啊，求你記念大衛， 記念他所受的一切苦難！
- 當代譯本 - 耶和華啊， 求你顧念大衛和他所受的一切苦難。
- 聖經新譯本 - 耶和華啊！求你記念大衛， 記念他的一切苦難。（本節在《馬索拉文本》包括細字標題）
- 呂振中譯本 - 永恆主啊，懷念着 大衛 哦！ 懷念他所受的一切辛苦；
- 中文標準譯本 - 耶和華啊，求你因大衛的緣故， 記住他所受的一切苦待！
- 現代標點和合本 - 耶和華啊，求你記念大衛所受的一切苦難。
- 文理和合譯本 - 耶和華歟、大衛之難、尚其記憶兮、
- 文理委辦譯本 - 耶和華兮、維彼大闢、屢遭患難、望爾不忘兮、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 求主記念 大衛 所受之一切辛苦、
- 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 憶昔 大維 。勞心焦思。悃悃款款。主其念之。
- Nueva Versión Internacional - Señor, acuérdate de David y de todas sus penurias.
- 현대인의 성경 - 여호와여, 다윗과 그가 당한 모든 시련을 기억하소서.
- Новый Русский Перевод - Песнь восхождения Давида. Как хорошо и как приятно жить братьям вместе!
- Восточный перевод - Как хорошо и как приятно жить братьям вместе!
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Как хорошо и как приятно жить братьям вместе!
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Как хорошо и как приятно жить братьям вместе!
- La Bible du Semeur 2015 - Cantique pour la route vers la demeure de l’Eternel . O Eternel, ╵souviens-toi de David et de toutes ses peines ;
- リビングバイブル - 主よ。あなたは、私の心が騒ぎ立っていたころのことを 覚えておられますか。
- Nova Versão Internacional - Senhor, lembra-te de Davi e das dificuldades que enfrentou.
- Hoffnung für alle - Ein Lied für Festbesucher, die nach Jerusalem hinaufziehen. Herr, erinnere dich doch, welche Mühe David auf sich nahm!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Lạy Chúa Hằng Hữu, xin nhớ đến Đa-vít cùng mọi nỗi khốn khổ người chịu.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกถึงดาวิด และความทุกข์ยากทั้งปวงที่เขาเผชิญ
交叉引用
- สดุดี 125:1 - บรรดาผู้ไว้วางใจในพระผู้เป็นเจ้าเป็นเหมือนภูเขาศิโยน ที่ไม่ขยับเขยื้อน แต่ตั้งมั่นอยู่ตลอดกาล
- สดุดี 122:1 - ข้าพเจ้ารู้สึกยินดีเมื่อพวกเขาพูดกับข้าพเจ้าว่า “พวกเราไปยังพระตำหนักของพระผู้เป็นเจ้ากันเถิด”
- สดุดี 128:1 - ผู้ใดเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า และดำเนินในวิถีทางของพระองค์ ผู้นั้นก็เป็นสุข
- สดุดี 127:1 - ถ้าพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้เป็นผู้สร้างบ้าน ผลงานของพวกช่างก่อสร้างก็ไร้ประโยชน์ ถ้าพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้เฝ้ารักษาเมืองไว้ ผู้เฝ้ายามก็ตื่นอยู่โดยเปล่าประโยชน์
- สดุดี 123:1 - ข้าพเจ้าทอดสายตาไปทางพระองค์ ผู้สถิตบนบัลลังก์ในฟ้าสวรรค์
- สดุดี 129:1 - หลายต่อหลายครั้งที่พวกเขาทำให้ข้าพเจ้าต้องทุกข์ยากนับแต่ข้าพเจ้ายังเยาว์ ให้คนของอิสราเอลพูดเถิด
- เพลงคร่ำครวญ 5:1 - โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดระลึกเถิดว่า ได้เกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา โปรดมองดูความอับอายของพวกเรา
- สดุดี 124:1 - ถ้าหากว่าพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้อยู่ฝ่ายเรา ชาวอิสราเอลจงกล่าวต่อไปเถิด
- อพยพ 2:24 - พระเจ้าก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของพวกเขา พระเจ้าจึงระลึกถึงพันธสัญญาที่มีต่ออับราฮัม กับอิสอัค และกับยาโคบ
- 1 ซามูเอล 18:1 - ทันทีที่ซาอูลพูดกับดาวิดจบแล้ว จิตใจของโยนาธานก็ผูกพันกับจิตใจของดาวิด และโยนาธานรักดาวิดเท่าชีวิตของตน
- 1 ซามูเอล 18:2 - ซาอูลรับดาวิดในวันนั้น โดยไม่ปล่อยให้เขากลับไปบ้านของบิดาอีก
- 1 ซามูเอล 18:3 - ครั้นแล้วโยนาธานจึงสาบานตนกับดาวิด เพราะเขารักดาวิดเท่าชีวิตของตน
- 1 ซามูเอล 18:4 - และโยนาธานปลดเสื้อคลุมที่ตนสวมอยู่มอบให้แก่ดาวิด รวมถึงชุดออกศึก ดาบ ชุดธนู และเข็มขัดด้วย
- 1 ซามูเอล 18:5 - ที่ใดก็ตามที่ซาอูลใช้ให้ดาวิดไป เขาประสบความสำเร็จเสมอ ดังนั้นซาอูลจึงแต่งตั้งเขาให้เป็นแม่ทัพ ซึ่งเป็นที่พึงพอใจของคนทั้งปวงและของบริวารของท่านเช่นกัน
- 1 ซามูเอล 18:6 - ขณะที่กองทัพกลับมา และดาวิดกลับจากการฆ่าฟันชาวฟีลิสเตีย พวกผู้หญิงออกมาจากทุกเมืองของอิสราเอลร้องรำทำเพลง เพื่อรับการกลับมาของกษัตริย์ซาอูล เขย่ารำมะนา ร้องเพลงแสดงความยินดี และดีดเครื่องดนตรีสาย
- 1 ซามูเอล 18:7 - พวกผู้หญิงฉลองด้วยการร้องเพลงตอบกันและกันว่า “ซาอูลได้ฆ่าคนนับพันคน และดาวิดฆ่าคนนับหมื่น”
- 1 ซามูเอล 18:8 - ซาอูลไม่พอใจที่ได้ยินดังนั้น จึงโกรธมากและกล่าวว่า “พวกเขาให้เกียรติแก่ดาวิดนับหมื่น แต่พวกเขาให้เกียรติเราเพียงนับพัน แล้วเขาจะได้รับอะไรต่อไปอีก นอกจากว่าจะเป็นตำแหน่งกษัตริย์”
- 1 ซามูเอล 18:9 - และซาอูลก็เขม่นดาวิดนับจากวันนั้น
- 1 ซามูเอล 18:10 - ในวันรุ่งขึ้น ซาอูลก็ถูกวิญญาณอันชั่วร้ายจากพระเจ้าควบคุมโดยสิ้นเชิง และท่านก็พูดด้วยความเดือดดาลอยู่ภายในวัง ขณะที่ดาวิดกำลังเล่นพิณเล็กอย่างที่เล่นอยู่เป็นประจำทุกวัน ซาอูลถือหอกของท่านอยู่
- 1 ซามูเอล 18:11 - และซาอูลพุ่งหอกด้วยนึกอยู่ว่า “เราจะเสียบดาวิดให้ติดกับกำแพง” แต่ดาวิดหลบได้ทั้งสองครั้ง
- 1 ซามูเอล 18:12 - ซาอูลกลัวดาวิด เพราะพระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเขา และพระองค์ไปจากซาอูลแล้ว
- 1 ซามูเอล 18:13 - ซาอูลจึงปลดเขาไปให้พ้นหน้าท่าน และให้เขาไปเป็นผู้บังคับกองพันทหาร เขานำกองทหารออกรบและกลับมาอย่างมีชัย
- 1 ซามูเอล 18:14 - ดาวิดประสบความสำเร็จในทุกสิ่งที่ได้รับมอบหมาย เพราะว่าพระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเขา
- 1 ซามูเอล 18:15 - เมื่อซาอูลเห็นว่าเขาประสบความสำเร็จมาก ท่านจึงกลัวและยำเกรงเขามาก
- 1 ซามูเอล 18:16 - แต่ชาวอิสราเอลและยูดาห์ทุกคนรักดาวิด เพราะเขาเป็นผู้นำทัพออกไปแล้วกลับมาอย่างมีชัย
- 1 ซามูเอล 18:17 - จากนั้นซาอูลจึงกล่าวกับดาวิดว่า “นี่คือเมราบบุตรสาวคนโตของเรา เราจะยกเธอให้เป็นภรรยาของเจ้า ขอให้เจ้ากล้าหาญเพื่อเรา และสู้รบสงครามของพระผู้เป็นเจ้าเท่านั้น” เพราะซาอูลคิดในใจว่า “เราอย่าลงมือกับเขา แต่ปล่อยให้ชาวฟีลิสเตียเป็นฝ่ายลงมือกับเขาเอง”
- 1 ซามูเอล 18:18 - ดาวิดพูดกับซาอูลว่า “ข้าพเจ้าเป็นใคร และญาติพี่น้องของข้าพเจ้าเป็นใคร ตระกูลของบรรพบุรุษข้าพเจ้าอยู่ในอิสราเอล สมควรหรือที่ข้าพเจ้าจะมาเป็นบุตรเขยของกษัตริย์”
- 1 ซามูเอล 18:19 - ในเวลานั้น ดาวิดควรจะได้เมราบบุตรหญิงของซาอูลเป็นภรรยา แต่นางกลับถูกยกให้เป็นภรรยาของอาดรีเอลชาวเมโฮลาห์แทน
- 1 ซามูเอล 18:20 - ส่วนมีคาลบุตรหญิงอีกคนของซาอูลรักดาวิด เมื่อมีคนบอกให้ซาอูลทราบ ท่านก็พอใจ
- 1 ซามูเอล 18:21 - ซาอูลคิดในใจว่า “เราจะยกเธอให้ดาวิด เธออาจจะนำความลำบากมาให้เขาได้ แล้วชาวฟีลิสเตียจะได้เป็นฝ่ายลงมือกับเขา” ดังนั้นซาอูลจึงกล่าวกับดาวิดเป็นครั้งที่สองว่า “บัดนี้เจ้าจงมาเป็นบุตรเขยของเราเถอะ”
- 1 ซามูเอล 18:22 - ซาอูลจึงสั่งพวกข้ารับใช้ว่า “ไปบอกดาวิดเป็นส่วนตัวว่า ‘ดูเถิด กษัตริย์ชื่นชอบในตัวท่าน และข้ารับใช้ทุกคนก็รักท่าน บัดนี้ท่านมาเป็นบุตรเขยของกษัตริย์เถอะ’”
- 1 ซามูเอล 18:23 - พวกข้ารับใช้ของซาอูลจึงไปบอกให้ดาวิดทราบ และดาวิดตอบว่า “ท่านคิดว่าการที่จะมาเป็นบุตรเขยของกษัตริย์น่ะ เป็นเรื่องเล็กน้อยหรือ ในเมื่อเราเป็นเพียงคนยากจนคนหนึ่ง และไม่ใช่คนสำคัญเลย”
- 1 ซามูเอล 18:24 - พวกข้ารับใช้ของซาอูลจึงไปบอกท่านว่า “ดาวิดตอบมาเช่นนี้”
- 1 ซามูเอล 18:25 - ซาอูลจึงกล่าวว่า “เจ้าจงไปบอกดาวิดตามนี้ว่า ‘กษัตริย์ไม่ปรารถนาจะรับค่าสินสอด นอกจากหนังปลายองคชาตของชาวฟีลิสเตียสักร้อยเป็นการแก้แค้นศัตรูของกษัตริย์’” ซาอูลคิดจะให้ดาวิดตกอยู่ในมือของชาวฟีลิสเตีย
- 1 ซามูเอล 18:26 - เมื่อพวกข้ารับใช้บอกเรื่องดังกล่าวกับดาวิด ดาวิดก็ยินดีที่จะเป็นบุตรเขยของกษัตริย์ แต่ก่อนจะถึงกำหนดเวลา
- 1 ซามูเอล 18:27 - ดาวิดก็ออกไปกับพรรคพวก และฆ่าชาวฟีลิสเตีย 200 คน ดาวิดเอาหนังปลายองคชาตของคนเหล่านั้นเต็มจำนวนมาถวายแก่กษัตริย์ เพื่อจะได้เป็นบุตรเขยของกษัตริย์ และซาอูลได้ยกมีคาลบุตรหญิงของตนให้เป็นภรรยาของดาวิด
- 1 ซามูเอล 18:28 - แต่เมื่อซาอูลเห็นและทราบว่าพระผู้เป็นเจ้าสถิตกับดาวิด และมีคาลบุตรหญิงของท่านรักดาวิด
- 1 ซามูเอล 18:29 - ซาอูลยิ่งกลัวดาวิดมากขึ้น ดังนั้นซาอูลจึงเป็นศัตรูของดาวิดเสมอมา
- 1 ซามูเอล 18:30 - บรรดาผู้บังคับการของชาวฟีลิสเตียออกไปสู้รบบ่อยเพียงไรก็ตาม ดาวิดรบชนะมากครั้งกว่าพวกบริวารของซาอูล ชื่อของเขาจึงเป็นที่ยกย่องอย่างสูง
- สดุดี 126:1 - เมื่อพระผู้เป็นเจ้าทำให้ความอุดมสมบูรณ์ของศิโยนคืนสู่สภาพเดิม ดูเหมือนว่าเป็นเพียงความฝันสำหรับพวกเรา
- สดุดี 25:6 - โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดระลึกถึงความเมตตาและความรักอันมั่นคงของพระองค์ อันมีมาเนิ่นนานแล้วด้วยเถิด
- สดุดี 25:7 - ขอพระองค์อย่าจดจำบาปที่ข้าพเจ้ากระทำครั้งยังหนุ่ม หรือสิ่งที่ข้าพเจ้าล่วงละเมิด ขอพระองค์ระลึกถึงข้าพเจ้าตามความรักอันมั่นคงของพระองค์เถิด โอ พระผู้เป็นเจ้า เพราะว่าพระองค์เป็นผู้ประเสริฐ
- เพลงคร่ำครวญ 3:19 - ข้าพเจ้ายังจำได้ถึงความทุกข์ทรมานและความขมขื่น พันธุ์ไม้ขมและของขม
- ปฐมกาล 8:1 - แต่ว่าพระเจ้าระลึกถึงโนอาห์ สัตว์ป่า และสัตว์เลี้ยงทั้งปวงที่อยู่กับเขาในเรือใหญ่ จึงทำให้เกิดลมพัดบนแผ่นดินโลก และระดับน้ำก็ลดลง
- สดุดี 131:1 - โอ พระผู้เป็นเจ้า ใจข้าพเจ้าไม่หยิ่งผยอง และดวงตาก็ไม่หยิ่งจองหองด้วยเช่นกัน ข้าพเจ้าไม่ได้หมกมุ่นอยู่กับเรื่องใหญ่โต หรือมหัศจรรย์เกินตัวข้าพเจ้า
- สดุดี 130:1 - โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระองค์จากห้วงเหวแห่งความสิ้นหวัง
- 2 ซามูเอล 15:1 - จากนั้นต่อมา อับซาโลมก็หารถศึกและม้าไว้ใช้ และมีทหารวิ่งนำหน้าเขาไป 50 คน
- 2 ซามูเอล 15:2 - อับซาโลมมักจะตื่นนอนแต่เช้าตรู่ และไปยืนที่ข้างทางประตูเมือง เมื่อผู้ใดมีเรื่องขัดแย้งที่ต้องมาให้กษัตริย์ตัดสิน อับซาโลมจะเรียกถามเขาว่า “เจ้ามาจากเมืองไหน” และเมื่อเขาพูดว่า “ผู้รับใช้ของท่านเป็นคนจากเผ่านั้นเผ่านี้ในอิสราเอล”
- 2 ซามูเอล 15:3 - อับซาโลมจะพูดว่า “ดูสิ ข้อหาของเจ้าก็ดีและถูกต้อง แต่ว่ากษัตริย์ไม่ได้แต่งตั้งใครให้ฟังเรื่องของเจ้า”
- 2 ซามูเอล 15:4 - แล้วอับซาโลมก็พูดว่า “ถ้าหากว่าเราเป็นผู้วินิจฉัยในแผ่นดินแล้ว ทุกคนที่มีเรื่องขัดแย้งหรือข้อหาใดๆ ก็มาหาเราได้ และเราจะให้ความเป็นธรรมแก่เขา”
- 2 ซามูเอล 15:5 - และเมื่อใดที่คนเข้ามาใกล้เขาเพื่อแสดงความเคารพ เขาก็จะยื่นมือออกไปจับตัวคนนั้น และจูบแก้มเขา
- 2 ซามูเอล 15:6 - อับซาโลมกระทำเช่นนั้นกับชาวอิสราเอลทุกคนที่มาหากษัตริย์ เพื่อให้ท่านตัดสินความ อับซาโลมจึงชนะใจชาวอิสราเอล
- 2 ซามูเอล 15:7 - เมื่อเวลาผ่านไป 4 ปีเต็ม อับซาโลมพูดกับกษัตริย์ว่า “ขอได้โปรดให้ข้าพเจ้าไปมอบของถวายที่เฮโบรนตามคำสัญญาของข้าพเจ้า ที่ได้ให้ไว้กับพระผู้เป็นเจ้าเถิด
- 2 ซามูเอล 15:8 - เพราะว่าผู้รับใช้ของท่านได้ให้คำสัญญาขณะอยู่ที่เมืองเกชูร์ในอารัมว่า ‘ถ้าพระผู้เป็นเจ้าจะนำข้าพเจ้ากลับมายังเมืองเยรูซาเล็มอย่างแน่แท้แล้ว ข้าพเจ้าจะนมัสการพระผู้เป็นเจ้า’”
- 2 ซามูเอล 15:9 - กษัตริย์กล่าวว่า “จงไปอย่างสันติสุขเถิด” เขาจึงไปยังเมืองเฮโบรน
- 2 ซามูเอล 15:10 - แต่อับซาโลมได้ให้บรรดาผู้ส่งข่าวไปทั่วทุกเผ่าของอิสราเอลเป็นการลับ ไปบอกว่า “ทันทีที่ท่านทั้งหลายได้ยินเสียงแตรงอน จงพูดว่า ‘อับซาโลมเป็นกษัตริย์ที่เฮโบรน’”
- 2 ซามูเอล 15:11 - เมื่ออับซาโลมออกไปจากเยรูซาเล็ม เขาได้เชิญชายจำนวน 200 คนไปเป็นแขกรับเชิญด้วย เขาเหล่านั้นไปด้วยโดยไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด
- 2 ซามูเอล 15:12 - ในขณะที่อับซาโลมกำลังมอบของถวาย เขาให้คนไปตามอาหิโธเฟลชาวกิโลห์ผู้ปรึกษาของดาวิด ให้มาจากกิโลห์เมืองของเขา และแผนการร้ายที่คบคิดก็แข็งกร้าวยิ่งขึ้น บรรดาคนที่เห็นชอบด้วยกับอับซาโลมก็เพิ่มมากขึ้น
- 2 ซามูเอล 15:13 - ผู้ส่งข่าวคนหนึ่งมาหาดาวิดและเรียนว่า “ใจของชาวอิสราเอลไปอยู่กับอับซาโลมเสียแล้ว”
- 2 ซามูเอล 15:14 - ดาวิดจึงกล่าวกับบรรดาผู้รับใช้ทั้งปวงที่อยู่กับท่านที่เยรูซาเล็มว่า “ลุกขึ้นเถิด พวกเราหนีไปได้แล้ว มิฉะนั้นพวกเราจะไม่มีทางหนีรอดอับซาโลมไปได้ ให้ออกไปโดยเร็ว กลัวว่าเขาจะจับเราได้อย่างรวดเร็วและทำให้พวกเราพินาศ และฆ่าคนในเมืองจนราบเป็นหน้ากลอง”
- 2 ซามูเอล 15:15 - บรรดาผู้รับใช้ของกษัตริย์เรียนกษัตริย์ว่า “ดูเถิด ผู้รับใช้ของกษัตริย์พร้อมจะปฏิบัติตามที่เจ้านายผู้เป็นกษัตริย์ตัดสินใจทุกประการ”
- 2 ซามูเอล 15:16 - ดังนั้นกษัตริย์จึงออกไป และทั้งครัวเรือนก็ตามท่านไปด้วย กษัตริย์ปล่อยภรรยาน้อย 10 คนไว้ดูแลวัง
- 2 ซามูเอล 15:17 - และกษัตริย์จึงออกไป และคนทั้งปวงก็ตามท่านไป และมาหยุดที่บ้านหลังท้ายสุดที่ชานเมือง
- 2 ซามูเอล 15:18 - บรรดาทหารทั้งปวงเดินผ่านท่านไป ชาวเคเรธและชาวเปเลททั้งปวง และชาวกัททั้ง 600 คนที่ติดตามท่านมาจากเมืองกัท ได้เดินผ่านกษัตริย์ไป
- 2 ซามูเอล 15:19 - และกษัตริย์กล่าวกับอิททัยชาวกัทว่า “ทำไมเจ้าจึงไปกับพวกเรา กลับไปอยู่กับกษัตริย์อับซาโลมเถิด เพราะว่าเจ้าเป็นคนต่างด้าวและถูกเนรเทศมาจากบ้านเมืองของเจ้า
- 2 ซามูเอล 15:20 - เจ้าเพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้ แล้วเราจะบังคับเจ้าให้ซัดเซพเนจรไปด้วยกับพวกเราอย่างนั้นหรือ เราจะไปไหนก็ยังไม่รู้เลย เจ้าจงกลับไป และพาพี่น้องเจ้าไปด้วย และขอให้พระผู้เป็นเจ้าแสดงความรักอันมั่นคงและความสัตย์จริงแก่เจ้า”
- สดุดี 120:1 - ในยามทุกข์ยากข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระผู้เป็นเจ้า และพระองค์ตอบข้าพเจ้า
- สดุดี 121:1 - ข้าพเจ้าแหงนหน้าไปทางภูเขา เพื่อดูว่า ความช่วยเหลือที่ข้าพเจ้าจะได้รับมาจากไหน